اختلال شخصیت مرزی (BPD)، علل، تشخیص و درمان
اختلال شخصیت مرزی یک اختلال خلقی در نحوه تعامل فرد با دیگران است و شایع ترین اختلال شخصیت شناخته شده میباشد. بطور کلی فردی که دارای اختلال شخصیت است، از نظر نحوه تفکر، ادراک، احساس یا ارتباطش با دیگران بطور قابل توجهی با یک فرد معمولی متفاوت است. اختلال شخصیت مرزی (BPD) می تواند طیف گسترده ای از علائم را ایجاد کند که می توان آنها را به طور کلی در ۴ دسته اصلی دسته بندی کرد.
که عبارتند:
- بی ثباتی عاطفی (اصطلاح روان شناختی برای این «بی نظمی عاطفی» است)
- الگوهای آشفته تفکر یا ادراک (تحریف های شناختی یا تحریف های ادراکی)
- رفتار تکانشی
- روابط شدید اما ناپایدار با دیگران
بی ثباتی عاطفی
اگر اختلال شخصی مرزی دارید، ممکن است طیف وسیعی از احساسات منفی اغلب شدید را تجربه کنید، مانند:
- خشم
- غم و اندوه
- شرم
- وحشت
- احساس پوچی و تنهایی طولانی مدت
ممکن است در مدت زمان کوتاهی نوسانات خلقی شدید داشته باشید. برای افراد مبتلا به BPD معمول است که با ناامیدی خودکشی کنند و چند ساعت بعد احساس مثبتی داشته باشند. برخی از افراد صبح و برخی در عصر احساس بهتری دارند. این الگو متفاوت است، اما نشانه کلیدی این است که هیچ ثباتی در خلق و خو وجود ندارد و به روش های غیرقابل پیش بینی تغییر می کند.
الگوهای فکری آشفته
انواع مختلفی از افکار می توانند بر افراد مبتلا به BPD تأثیر بگذارند، از جمله:
- افکار ناراحت کننده مانند فکر کردن به اینکه فرد وحشتناکی هستید یا اینکه احساس می کنید وجود ندارید. شما از این افکار مطمئن نباشید و ممکن است به دنبال راهی برای اثبات و نشان دادن آن باشید. اپیزودهای کوتاهی از تجربیات عجیب؛ مانند شنیدن صداهای بیرون از ذهنتان برای چند دقیقه در یک زمان. این موارد اغلب ممکن است مانند دستورالعمل هایی برای آسیب رساندن به خود یا دیگران به نظر برسند. زیرا نمی دانید این صداها واقعی هستند یا خیر.
- اپیزودهای طولانی تجارب غیرعادی که ممکن است هم توهمات (صداهای خارج از سر خود) و هم باورهای ناراحت کننده ای را تجربه کنید که هیچ کس نمی تواند شما را از آنها منصرف کند (مثل اینکه فکر کنید خانواده شما مخفیانه سعی در کشتن شما دارند)
این نوع باورها ممکن است روان پریشی و نشانه ای از وخامت شرایط روحی باشد. اگر با توهمات و افکار ناخوشایند درگیر هستید، کمک گرفتن از روانشناس یا روانپزشک بسیار مهم است.
رفتار تکانشی
اگر BPD دارید، ۲ نوع اصلی تکانه وجود دارد که ممکن است کنترل آنها بسیار دشوار باشد:
- انگیزه ای برای صدمه زدن به خود: مانند بریدن بازوهای خود با تیغ یا سوزاندن پوست با سیگار؛ در موارد شدید، به خصوص اگر شما نیز به شدت احساس غمگینی و افسردگی می کنید، این تکانه می تواند منجر به خودکشی و اقدام به خودکشی شود.
- یک انگیزه قوی برای درگیر شدن در فعالیت های بی پروا و غیرمسئولانه مانند نوشیدن الکل، سوء مصرف مواد مخدر، خرج کردن یا قمار کردن، یا داشتن رابطه جنسی محافظت نشده با غریبه ها
روابط ناپایدار
اگر اختلال شخصیت بردرلاین یا مرزی دارید، ممکن است احساس کنید که دیگران شما را در زمانی که بیشتر به آنها نیاز دارید ترک میکنند، یا اینکه خیلی به شما نزدیک میشوند و قصد آسیب به شما را دارند. مردم از رها شدن می ترسند و این حس می تواند منجر به احساس اضطراب و خشم شدید شود. ممکن است برای جلوگیری از تنها ماندن تلاش های بسیاری انجام دهید، مانند:
- دائماً به شخصی پیامک می فرستید یا تلفن می کنید.
- در نیمه شب ناگهان با آن شخص تماس میگیرید.
- بطور فیزیکی به آن شخص چسبیده و از رها کردن خودداری می کنید.
- تهدید به آسیب رساندن یا کشتن خود در صورتی که آن شخص شما را ترک کند.
از طرف دیگر، ممکن است احساس کنید دیگران به شما آسیب میزنند، شما را کنترل می کنند که باعث ترس و خشم شدید می شود و بعد با رفتارهایی که باعث دوری از افراد می شود، مانند کناره گیری عاطفی، طرد کردن آن ها یا استفاده از توهین کلامی به آنها پاسخ دهید. این ۲ الگو ممکن است منجر به یک رابطه «عشق و نفرت» ناپایدار با افراد خاص شود. به نظر می رسد بسیاری از افراد مبتلا به BPD اختلال شخصیت بردرلاین در یک دیدگاه بسیار سخت سیاه و سفید از روابط گیر کرده اند. یا یک رابطه کامل است و آن شخص فوق العاده است، یا رابطه محکوم به فنا است و آن شخص وحشتناک است. به نظر می رسد افراد مبتلا به BPD نمی توانند یا نمی خواهند هر نوع «ناحیه خاکستری» را در زندگی شخصی و روابط خود بپذیرند.
برای بسیاری از افراد مبتلا به BPD اختلال شخصیت مرزی، روابط عاطفی (از جمله روابط با درمانگر حرفه ای) شامل حالات ذهنی برو لطفا نرو است که برای آنها گیج کننده و غیر قابل درک است. زیرا آن ها در ارتباط با درمانگرهای خود نیز دچار چالش و تکانهمی شوند. متأسفانه، این اغلب می تواند منجر به جدایی شود.
علل اختلال شخصیت مرزی
هیچ علت مشخصی برای اختلال شخصیت مرزی (BPD) وجود ندارد و احتمالاً توسط ترکیبی از عوامل ایجاد می شود.
ژنتیک
ژن هایی که از والدینتان به ارث می برید ممکن است شما را در برابر ابتلا به BPD آسیب پذیرتر کند، زیرا شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این بیماری می تواند در خانواده ها ایجاد شود.
مشکلات بیوشیمی مغز
تصور می شود که بسیاری از افراد مبتلا به BPD در انتقال دهنده های عصبی مغزشان، به ویژه سروتونین، مشکلی دارند. انتقال دهنده های عصبی مواد شیمیایی پیام رسان هستند که توسط مغز شما برای انتقال سیگنالها بین سلول های مغز استفاده می شود. سطوح تغییر یافته سروتونین با افسردگی، پرخاشگری و مشکل در کنترل تمایلات مخرب مرتبط است.
مشکل در رشد مغز
محققان از MRI برای مطالعه مغز افراد مبتلا به BPD استفاده کرده اند. اسکن های MRI از میدان های مغناطیسی قوی و امواج رادیویی برای تولید تصویری دقیق از داخل بدن استفاده می کنند. اسکن ها نشان داد که در بسیاری از افراد مبتلا به BPD قسمتی از مغز یا کوچک تر از حد انتظار بوده یا دارای سطوح غیرعادی فعالیت هستند. این قسمت ها عبارت بودند از:
- آمیگدال: که نقش مهمی در تنظیم احساسات، به ویژه احساسات “منفی” تر، مانند ترس، پرخاشگری و اضطراب ایفا می کند.
- هیپوکامپ: که به تنظیم رفتار و خودکنترلی کمک می کند
- قشر اوربیتوفرونتال: که در برنامه ریزی و تصمیم گیری نقش دارد
مشکلات این قسمت های مغز ممکن است باعث علائم BPD شوند. رشد این قسمت های مغز تحت تأثیر تربیت اولیه شما قرار می گیرد. این بخش های مغز شما همچنین مسئول تنظیم خلق و خو هستند، که ممکن است علت برخی از مشکلات افراد مبتلا به BPD در روابط نزدیک باشد. به نظر میرسد تعدادی از عوامل محیطی در بین افراد مبتلا به BPD رایج و گسترده است. این شامل:
- قربانی آزار عاطفی، فیزیکی یا جنسی
- در کودکی در معرض ترس یا پریشانی طولانی مدت قرار گرفتن
- مورد بی توجهی یک یا هر دو والدین قرار گرفته اند.
- بزرگ شدن با یکی دیگر از اعضای خانواده که یک بیماری روانی جدی، مانند اختلال دوقطبی یا مشکل سوء مصرف الکل یا مواد مخدر داشته است.
تست تشخیص اختلال شخصیت مرزی
تست تشخیص اختلال شخصیت مرزی معیارهای شناخته شده بین المللی برای تشخیص BPD استفاده می شود. اگر به ۵ یا بیشتر از سؤالات زیر پاسخ «بله» بدهید، معمولاً می توان تشخیص داد:
- آیا ترس شدیدی از تنها ماندن دارید که باعث می شود به گونه ای رفتار کنید که در تأمل، غیرعادی یا افراطی به نظر می رسد، مانند تماس مداوم با کسی (اما شامل رفتار آسیب رسانی به خود یا خودکشی نمی شود)؟
- آیا الگویی از روابط شدید و ناپایدار با افراد دیگر دارید که بین این که فکر می کنید آن شخص را دوست دارید و آنها فوق العاده هستند؟
- تا به حال احساس کردید که حس قوی نسبت به خود ندارید و تصویر نامشخصی از خود و خواسته هایتان دارید؟
- آیا در فعالیت های تکانشی در ۲ زمینه که به طور بالقوه آسیب رسان هستند، مانند رابطه جنسی ناامن، سوء استفاده از مواد مخدر یا خرج کردن بی پروا (اما شامل آسیب زدن به خود یا رفتار خودکشی نمیشود) شرکت می کنید؟
- آیا در گذشته بارها تهدید یا اقدام به خودکشی کرده اید و به خود آسیب رسانده اید؟
- آیا نوسانات خلقی شدید مانند احساس افسردگی شدید، اضطراب یا تحریک پذیری دارید که از چند ساعت تا چند روز طول می کشد؟
- آیا احساس پوچی و تنهایی طولانی مدت دارید؟
- آیا احساسات ناگهانی و شدید خشم و پرخاشگری دارید و اغلب کنترل خشم برایتان مشکل است؟
- وقتی در موقعیت های استرس زا قرار می گیرید، آیا احساس پارانویا دارید یا احساس می کنید ارتباطتان با دنیا، افکار و رفتارتان قطع شده است؟
مشارکت خانواده
هنگامی که تشخیص BPD تأیید شد، توصیه می شود که به خانواده نزدیک، دوستان و افرادی که به آنها اعتماد دارید در مورد تشخیص بگویید. دلایل متعددی برای این امر وجود دارد. بسیاری از علائم BPD بر روابط شما با اطرافیانتان تأثیر می گذارد، بنابراین مشارکت آنها در درمان ممکن است آنها را از وضعیت شما آگاه کند و درمان شما را مؤثرتر کند. هم چنین خانواده و دوستان شما می توانند نسبت به هر رفتاری که ممکن است نشان دهنده بحرانی برای شما باشد آگاهانه تصمیم گیری و کمک کنند. با این حال، تصمیم برای صحبت در مورد وضعیت کاملاً با شماست و حفظ اسرار شما توسط درمانگر همیشه رعایت خواهد شد.
درمان اختلال شخصیت مرزی
با گذشت زمان، بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی (BPD) بر علائم خود غلبه کرده و بهبود می یابند. درمان تکمیلی برای افرادی که علائم آن ها عود میکند توصیه می شود. درمان BPD ممکن است شامل روان درمانی فردی یا گروهی باشد که توسط متخصصان در یک تیم سلامت روان انجام می شود. یک تیم سلامت روان می تواند از موارد زیر تشکیل شود:
- مددکاران اجتماعی
- مشاوران و روان درمانگران
- روانشناسان و روانپزشکان
- کاردرمانگران
روان درمانی اختلال شخصیت مرزی
درمان BPD معمولاً شامل نوعی درمان روانشناختی است که به عنوان روان درمانی نیز شناخته می شود. انواع مختلفی از روان درمانی وجود دارد، اما همه آنها برای کمک به درک بهتر از نحوه تفکر و احساس خود است. روان درمانگر می تواند علاوه بر گوش دادن و بحث درباره مسائل مهم با شما، راه هایی را برای حل مشکلات پیشنهاد کند و در صورت لزوم به شما کمک کند نگرش و رفتار خود را تغییر دهید. هدف درمان BPD کمک به افراد برای کنترل بهتر افکار و احساسات است.
روان درمانی برای BPD فقط باید توسط یک متخصص آموزش دیده ارائه شود. آنها معمولاً یک روانپزشک، روانشناس یا سایر متخصصان بهداشت روان آموزش دیده خواهند بود. نوع روان درمانی که انتخاب می کنید ممکن است بر اساس ترکیبی از ترجیحات شخصی و توصیه های متخصصین باشد. بسته به نیاز شما و نحوه زندگی تان، درمان BPD ممکن است یک سال یا بیشتر طول بکشد. برای مثال شما در محیطی بزرگ شده اید که اطرافیانتان احساسات شما را نادیده می گیرند. ممکن است یکی از والدین به شما گفته باشد که اگر از احساس اضطراب یا استرس شکایت میکنید حق ندارید غمگین شوید.
رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)
نوعی درمان است که بطور خاص برای افراد مبتلا به شخصیت مرزی BPD طراحی شده است. این ۲ عامل ممکن است باعث شوند که در یک چرخه منفی قرار بگیرید: احساسات شدید و ناراحت کننده را تجربه می کنید، اما به خاطر داشتن این احساسات احساس گناه و بی ارزشی میکنید. به دلیل شیوه تربیتی که داشتید فکر می کنید داشتن این احساسات شما را آدم بدی میکند. این افکار سپس به احساسات ناراحت کننده تر منجر می شوند. هدف DBT شکستن این چرخه با معرفی ۲ مفهوم مهم است:
- اعتبارسنجی: پذیرش احساسات شما معتبر، واقعی و قابل قبول است
- دیالکتیک: مکتبی از فلسفه که می گوید اکثر چیزها در زندگی به ندرت “سیاه یا سفید” هستند و مهم است که پذیرای ایده ها و نظراتی باشید که با نظرات خود در تضاد هستند.
درمانگر DBT از هر دو مفهوم برای ایجاد تغییرات مثبت در رفتار شما استفاده می کند.
برای مثال، درمانگر می تواند بپذیرد (تأیید کند) که احساس غم و اندوه شدید باعث آسیب به خود می شود، و اینکه چنین رفتاری شما را به فردی وحشتناک و بی ارزش تبدیل نمی کند.ذبا این حال، درمانگر سعی میکند این فرض را که خودآزاری تنها راه مقابله با احساس غم و اندوه است به چالش بکشد. هدف نهایی DBT این است که به شما کمک کند از دیدن جهان، روابط و زندگی خود به شیوه ای بسیار محدود و سفت و سخت که شما را به رفتارهای مضر و خود ویرانگر سوق می دهد، رها شوید. معمولاً DBT شامل جلسات انفرادی و گروهی هفتگی است و در صورت تشدید علائم، یک شماره تماس خارج از ساعت به شما داده میشود تا با آن تماس بگیرید.
جلسات DBT براساس کار تیمی است. از شما انتظار می رود که در جلسات گروهی خود با درمانگر خود و سایر افراد کار کنید. به نوبه خود، درمانگران به عنوان یک تیم با هم کار می کنند. به ویژه در درمان زنان مبتلا به BPD که دارای سابقه خودآزاری و رفتار خودکشی هستند این روش بسیار مؤثر بوده است. DBT توسط موسسه ملی بهداشت و مراقبت عالی (NICE) به عنوان اولین درمانی برای این زنان توصیه شده است.
درمان مبتنی بر ذهنیت (MBT)
نوع دیگری از روان درمانی طولانی مدت که می تواند برای درمان BPD استفاده شود، درمان مبتنی بر ذهنیت (MBT) است. درمان MBT بر این مفهوم استوار است که افراد مبتلا به BPD ظرفیت محدودی برای تفکرات ذهنی و درک باورهای نادرست دارند. به این معنی که افکار و باورهای خود را بررسی کنید و ارزیابی کنید که آیا آنها مفید، واقع بینانه و مبتنی بر واقعیت هستند یا خیر.
به عنوان مثال، بسیاری از افراد مبتلا به BPD میل ناگهانی برای آسیب رساندن به خود پیدا می کنند و سپس بدون اینکه آن را زیر سوال ببرند، این میل را برآورده می کنند. آنها توانایی عقب نشینی از آن میل را ندارند و به خود می گویند: این طرز فکر سالمی نیست و من فقط به این دلیل فکر می کنم که ناراحت هستم. یکی دیگر از بخش های مهم ذهنیت شناختی این است که دیگران، افکار، عواطف، باورها، آرزوها و نیازهای خود را دارند و ممکن است تفسیر شما از حالات ذهنی دیگران لزوماً درست نباشد. علاوه بر این، باید از تأثیر بالقوه رفتار خودتان بر حالات روانی دیگران آگاه باشید.
هدف MBT این است که توانایی شما، در تشخیص حالات ذهنی خود و دیگران را بهبود بخشد، یاد بگیرید که افکارتان را در مورد خود و دیگران کنترل کنید و آنها را بررسی کنید تا ببینید آیا آنها درست هستند یا خیر.
هنر درمانی برای افراد شخصیت مرزی
هنرها یا درمان های خلاق ممکن است به صورت فردی یا گروهی به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی برای افراد مبتلا به BPD ارائه شود.
درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- نقاشی
- تفکر خلاق
- نمایش درمانی
- موزیک درمانی
هنر درمانی را می توان همراه با هر نوع درمان گروهی یا فردی اختلال شخصیت مرزی که در آن شرکت می کنید استفاده کرد. هنر درمانی به طور معمول به عنوان یکی از گزینه های درمانی متعددارائه می شود. هدف هنردرمانی کمک به افرادی است که برایشان مشکل است افکار و احساسات خود را به صورت کلامی بیان کنند. درمان بر ایجاد چیزی به عنوان راهی برای بیان احساسات شما تمرکز دارد. دوره ها توسط درمانگران آموزش دیده اداره می شوند، که می توانند به شما کمک کنند درباره آنچه ایجاد کرده اید فکر کنید و اینکه آیا آن ها به افکار و تجربیات شما مرتبط هستند یا خیر. یک دوره هنر درمانی معمولاً شامل جلسات هفتگی است که حداکثر۲ ساعت طول می کشد.
دارو درمانی
متخصصین در مورد اینکه آیا دارو مفید است یا خیر اختلاف نظر دارند. در حال حاضر هیچ دارویی برای درمان BPD مجوز ندارد. در حالی که دستورالعمل های موسسه ملی بهداشت و مراقبت عالی (NICE) دارو را توصیه نمی کند، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ممکن است برای برخی مشکلات خاص در برخی افراد مفید باشد. اگر اختلال روحی مرتبط دیگری دارید، مانند:
- افسردگی
- اختلال اضطراب
- اختلال دوقطبی
تثبیت کننده های خلق یا داروهای ضد روان پریشی گاهی برای کمک به نوسانات خلقی، کاهش علائم روان پریشی یا کاهش رفتار تکانشی تجویز می شوند.
شخصیت مرزی در حال حاضر چه نامیده می شود؟
اختلال شخصیت مرزی (BPD) که به عنوان اختلال شخصیت ناپایدار عاطفی (EUPD) نیز شناخته می شود را توضیح می دهد. شامل احساس، علل، درمان، حمایت و مراقبت از خود و همچنین نکاتی برای دوستان و خانواده است. Mae’r dudalen Hon Hefyd Ar Gael yn Gymraeg.
آیا BPD بدون درمان بهتر می شود؟
در حالی که برخی از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی می توانند بدون درمان رسمی بهبودی را تجربه کنند، اثربخشی بهبود خودراهبر می تواند غیرقابل پیش بینی باشد که افراد مبتلا به BPD می توانند پایه و اساس رشد شخصی و انعطاف پذیری عاطفی را ایجاد کنند.
آیا BPD با افزایش سن از بین می رود؟
نوسانات خلقی، عصبانیت و تکانشگری اغلب با افزایش سن بهتر می شوند. اما مسائل اصلی خودانگاره و ترس از رها شدن و همچنین مسائل مربوط به رابطه همچنان ادامه دارد. اگر اختلال شخصیت مرزی دارید، بدانید که بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری با درمان بهبود می یابند.
آیا فرد مبتلا به BPD می تواند نرمال باشد؟
تشخیص BPD به این معنی نیست که فردی برای همیشه با علائم زندگی خواهد کرد. با درمان، علائم فروکش می کنند. بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری می توانند زندگی با عملکرد بالایی داشته باشند.
سخت ترین بیماری روانی برای زندگی چیست؟
اختلال شخصیت مرزی یکی از دردناک ترین بیماری های روانی است، زیرا افرادی که با این اختلال دست و پنجه نرم می کنند، دائماً در تلاش هستند تا با هیجانات فرار و طاقت فرسا کنار بیایند.
چشمهای افراد شخصیت مرزی چگونه است؟
درک پدیده چشم های خالی در مرز… تفکیک و بی نظمی عاطفی در BPD
این ممکن است به صورت یک نگاه لعاب یا خالی در چشمان آنها ظاهر شود، از این رو اصطلاح چشم های خالی نامیده می شود. این پدیده همچنین با مسخ شخصیت یا غیرواقعی شدن همراه است، تا جایی که افراد احساس می کنند از خود یا محیط اطرافشان جدا شده اند.
BPD در چه سنی به اوج خود می رسد؟
بر اساس یافته های تحقیقاتی، اختلال شخصیت مرزی (BPD) معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی، معمولاً بین 18 تا 25 سالگی ظاهر می شود.
آیا BPD می داند که بیمار هستند؟
اختلال شخصیت مرزی: علل، علائم و درمان
بسیاری از افرادی که با اختلال شخصیت مرزی زندگی می کنند نمی دانند که به آن مبتلا هستند و ممکن است متوجه نباشند که راه سالم تری برای رفتار و ارتباط با دیگران وجود دارد.