نکاتی مهم برای برقراری ارتباط مؤثر با نوجوانان

دوره نوجوانی دوران سختی است، اما زمانی که بزرگسالان بتوانند برای تقویت رابطه با نوجوانان خود گام بردارند، میتواند آسان تر شود. در دوره نوجوانی بخصوص در زمان فعلی اگر نتوانید با نوجوان خود که نسل z میباشد ارتباط درستی برقرار کنید، چه دختر که میتواند به سمت اعتیاد و تیغ زدن دست خود برود که رفتارهای نمایشی است و چه نوجوانی پسر که میتواند اعتیاد به بازیهای آنلاین و مواد روان گردان مانند گل پیدا کند. ولی در صورتی که ارتباط خوبی با نوجوان خود برقرار کنید احتمال آسیب های گفته شده به شدت کمتر می شود.

نکاتی برای ایجاد روابط سالم با نوجوانان:

1. در سبک فرزندپروری خود مقتدر باشید نه مستبد.

سبک فرزندپروری مقتدرانه را نشان دهید که شامل ترکیبی از گرما و محبت و استحکام است. استانداردهای بالایی را تعیین کنید و از نوجوانان خود انتظارات زیادی در مورد رفتار آنها داشته باشید. این استانداردها را با نظم و انضباط ثابت اجرا کنید. با این حال شما باید فضایی از پذیرش و استقلال روانی فراهم کنید که در آن دیدگاه ها و فردیت نوجوان بتواند آزادانه رشد کند.

2. صادق و گشاده رو باشید.

با نوجوانان خود در مورد آشنایی با تمایلات جنسی صحبت کنید. تحقیقات نشان میدهد که هر چه با فرزندتان بازتر و صادق تر باشید، ارتباط بهتری برقرار میشود. این بسیار مهم است زیرا مشخص شده است که مشکلات کمتر مربوط به مسائل جنسی نوجوانان بطور مستقیم با میزان صحبت آشکار والدین و نوجوانان در مورد رابطه جنسی مرتبط است. بحثهای غنی تر در مورد آشنایی با مسائل و تمایلات جنسی مکانیزمی است که بر انتخابهای نوجوان برای به تاخیر انداختن فعالیت جنسی تأثیر میگذارد. «بحث های غنی تر» شامل پیام هایی درباره نگرشها و ارزشهای شما در مورد مسائل و تمایلات جنسی، مشاوره دادن و هشدارهایی درباره پیامدهای بالقوه منفی فعالیت جنسی نوجوانان است.

3. به «کاهش آسیب» فکر کنید، نه تحمل آن.

وقتی صحبت از امتیازات بزرگسالان (استفاده از مواد، رابطه جنسی، عاشقانه و غیره) میشود، غیرواقعی است که فرض کنیم آنها این مسائل را امتحان نخواهند کرد. والدینی که سعی میکنند مطلقا با حرف خود پیش بروند، اغلب با نوجوانان خود در تضاد هستند و اغلب در مورد فعالیتهای خود در تاریکی نگه داشته میشوند. گزینه جایگزین این است که درباره انتخابها و مزایا و معایب این فرصتهای جدید به شیوه ای غیر تهدیدآمیز بحث کنید. قبل از عواقب نقض اعتماد، درک آنها را بدست آورید. به آنها بگویید که میخواهید ایمن باشند که به این معنی است که آنها باید مسئولیت شخصی اعمال خود را بپذیرند. از قضاوت خود استفاده کنند و انتخابهای خود را انجام دهند.

پیشنهاد میکنیم انجام دهید: تست آنلاین میزان اعتماد به نفس

4. هر چیزی را که می خوانید یا می شنوید باور نکنید.

رسانه ها از ما میخواهند باور کنیم که مصرف مواد مخدر، مشروبات الکلی زیاد، خشونت و رابطه جنسی در سنین پایین با نرخ هایی بسیار بیشتر از آنچه که واقعاً هستند اتفاق میافتد. این تصورات نادرست می تواند با نزدیک شدن به سنین نوجوانی کودک شما به احساس ترس منجر شود. ممکن است بر نحوه واکنش شما به رفتار و اعمال فرزندتان تأثیر بگذارد. این امر بویژه اگر بطور خودکار فرض کنید که آنها درگیر رفتارهای پرخطر می شوند، صادق است. مطمئن شوید که حقایق را دریافت کرده و تصورات نادرستی را که ممکن است در مورد رفتار و اعمال نوجوان خود داشته باشید، قبل از هر نتیجه گیری بررسی کنید.

5. با حساسیت خاص والدین، بر فعالیتهای نوجوان خود نظارت کنید.

نظارت والدین به عنوان یک عامل کلیدی شناخته شده است که می تواند رفتار مشکل ساز نوجوان را تعدیل کند. نظارت باید با حساسیت والدین متعادل باشد تا بیش از حد مزاحم نشود و بی مورد به حریم خصوصی نوجوان تجاوز نکند. شما می توانید رفتار کودک خود را به سادگی با حضور (مثلاً قبل و بعد از بیرون رفتن) و پرسیدن چند سوال ساده با لحنی خنثی (غیر اتهامی) کنترل کنید. حساسیت و نظارت بیش از حد می تواند منجر به رفتار مشکل زا تر نوجوانان شود، زیرا نوجوانان ممکن است طغیان کنند و از حق خود برای آزادی از محدودیت های والدین استفاده کنند.

6. ارتباط مثبت را برجسته کنید.

سعی کنید هر زمان که فرصتی پیش آمد با نوجوان خود ارتباط مثبت برقرار کنید. اگر بر سر قوانین، کارهای روزمره، مدرسه، همسالان و غیره با نوجوان خود درگیری دارید، در مورد آن با آنها صحبت کنید، اما سعی کنید در مورد چیزهای دیگر نیز با نوجوان خود گفتگوهای مثبتی داشته باشید. چون وقتی تعارضی وجود دارد به این معنا نیست که هر تعاملی با او باید منفی باشد. فعالانه سعی کنید در طول روز یا هفته تعاملات مثبت واقعی ایجاد کنید تا نوجوان شما یاد بگیرد که شما از رفتار او ناراضی هستید و نه از او به عنوان یک شخص.

7. نوجوان خود را تشویق کنید تا در فعالیت های فوق برنامه شرکت کند.

مطالعات نشان داده اند که مشارکت بیشتر خارج از برنامه در مدرسه یا جامعه می تواند تأثیر مثبتی بر پیشرفت تحصیلی و رفتارهای اجتماعی مانند داوطلب شدن در بزرگسالی داشته باشد. دختران وقتی به دبیرستان می رسند ورزش و سایر فعالیت های بدنی را با سرعتی نگران کننده ترک می کنند، زیرا تحت فشار قرار می گیرند که فکر کنند ورزشکار بودن زنانه نیست. با آنها در مورد این فشارها و اینکه چرا تصمیم گیری خود اهمیت دارد، صحبت کنید.

8. انعطاف پذیری در نقشها و رفتارهای جنسیتی را تشویق کنید.

نوجوانان تحت فشار قابل توجهی برای انطباق با انتظارات همسالان خود (و گاهی اوقات خانواده) در مورد آنچه که پسران و دختران (باید و نباید) انجام دهند، هستند. سفتی نقش جنسیتی در اوایل تا اواسط نوجوانی بسیار زیاد است، به طوری که معمولا پسران اهمیت زیادی به «مردانه بودن» می دهند. در مورد این فشارها و دیدگاه هایشان با آنها صحبت کنید و آنها را تشویق کنید تا تشخیص دهند که چگونه ممکن است برخی از انتخاب هایشان (دوستان، ورزش و غیره) به دلیل ترس از مسخره شدن به اشتباه هدایت شوند. رفتار بیش از حد پرخاشگرانه و کنترل کننده در نوجوانان، اغلب نشانه ای از پایبندی دقیق آن ها به انتظارات جامعه است که گاهی اوقات می تواند به طور ناخواسته توسط والدین ایجاد شود.

9. به هیچ زبان توهین آمیز یا نامناسب صحبت نکنید بلکه با یک پیام محکم و روشن برخورد کنید.

امروزه در فرهنگ نوجوانان فحش دادن و توهین کلامی به دیگران مانند هیچ نسل قبلی قابل قبول شده است! در حالی که والدین نمی توانند به طور کامل از زبان توهین آمیز از خانه خود (در موسیقی، تلویزیون و سایر رسانه ها) جلوگیری کنند، نوجوانان از دانستن محدودیت ها قدردانی می کنند. زبان ابزار قدرتمندی است که نوجوانان از طریق آن اعمال دیگران از جمله شریک قرار ملاقات، والدین و همسالان را کنترل می کنند. مخصوصاً در مورد عباراتی که دیگران را تحقیر می کنند، مهم نیست که چقدر بی گناه یا شوخی به نظر می رسند، و در مورد آنچه که این عبارات به آن مرتبط می شوند، گوشزد کنید.

10. یک فرد فعال در زندگی نوجوان خود باشید.

علایق فرزندتان را بشناسید. اگر هاکی دوست دارند، اگر می توانید آنها را به یک بازی هاکی ببرید. اگر آنها هاکی بازی می کنند، بازی آنها را تماشا کنید به روشی غیر انتقادی. اگر آنها شنا، فوتبال، یا هر علاقه دیگری دارند، روزی را برنامه ریزی کنید که بتوانید برای انجام یک کار خاص با هم باشید. یا اگر فیلمی روی تلویزیون می آید که هر دو دوست دارید با هم تماشا کنید. نیازی به گفتن کلمات زیادی نیست. زیرا با هم بودن مهم است!

منبع: camh.ca