تفاوت هورمون با ناقل عصبی (نورترنسمیتر) + انواع آن

تفاوت هورمون با ناقل عصبی (نورترنسمیتر)؟ هورمون ها و ناقل های عصبی (نورترنسمیترها) هر دو مواد شیمیایی هستند که در بدن نقش اساسی دارند و بر عملکرد فیزیولوژیکی و روانی تأثیر می گذارند. با این حال، تفاوت های مهمی در نحوه عملکرد و نقش های آنها وجود دارد. در ادامه به تفاوت ها و انواع هر کدام پرداخته می شود:

تفاوت هورمون با ناقل عصبی (نورترنسمیتر)؟

مکان ترشح و هدف عمل

• هورمون ها: توسط غدد درون ریز (endocrine glands) مانند غده تیروئید، غدد فوق کلیوی و پانکراس تولید و به خون ترشح می شوند. آنها به اندام ها و سلول های هدف در سراسر بدن می رسند.
• ناقل های عصبی: توسط نورون ها در سیستم عصبی مرکزی و محیطی تولید و در سیناپس ها (فضای بین نورون ها) آزاد می شوند. آنها به نورون ها یا سلول های هدف نزدیک اثر می گذارند.

سرعت و مدت اثر

• هورمون ها: اثرات کندتر و طولانی مدت دارند و می توانند از چند دقیقه تا چند هفته طول بکشند.
• ناقل های عصبی: اثرات سریع تر و کوتاه مدت دارند که معمولاً در چند میلی ثانیه تا چند دقیقه رخ می دهد.

مسیر انتقال

• هورمون ها: از طریق جریان خون به سلول ها و اندام های هدف می رسند.
• ناقل های عصبی: از طریق سیناپس ها و در فواصل کوتاه بین نورون ها و سلول های هدف منتقل می شوند.

پیشنهاد میکنیم انجام دهید: تست آنلاین سلامت روان

انواع هورمون ها

هورمون ها به سه دسته کلی تقسیم می شوند:

هورمون های پپتیدی

• انسولین: تنظیم قند خون.
• گلوکاگون: افزایش سطح قند خون.
• هورمون رشد (GH): تحریک رشد سلولی و متابولیسم.

هورمون های استروئیدی

• کورتیزول: مدیریت استرس و متابولیسم.
• آلدوسترون: تنظیم تعادل آب و الکترولیت ها.
• استروژن و تستوسترون: توسعه ویژگی های جنسی و تولید مثل.

آمین ها

• تیروکسین (T4) و تری یودوتیرونین (T3): تنظیم متابولیسم.
• آدرنالین (اپی نفرین) و نورآدرنالین (نوراپی نفرین): پاسخ به استرس و تنظیم فشار خون.

انواع ناقل های عصبی

ناقل های عصبی نیز به چند دسته تقسیم می شوند:

آمین های بیوژنیک

• دوپامین: تنظیم احساس لذت و پاداش.
• سروتونین: تنظیم خلق و خو، خواب و اشتها.
• نوراپی نفرین: تنظیم هوشیاری و پاسخ به استرس.

اسیدهای آمینه

• گلوتامات: مهم ترین ناقل عصبی تحریکی در مغز.
• گابا (GABA): مهم ترین ناقل عصبی مهاری در مغز.
• گلیسین: ناقل عصبی مهاری در نخاع.

پپتیدها

• اندورفین ها: کاهش درد و ایجاد احساس خوب.
• سوبستنس P: انتقال پیام های درد.

دیگر ناقل های عصبی

• استیل کولین: نقش در یادگیری و حافظه، و انتقال پیام ها در سیستم عصبی محیطی.
• آدنوزین: تنظیم خواب و بیداری.

جمع بندی

به طور کلی، هورمون ها و ناقل های عصبی هر دو نقش های حیاتی در بدن ایفا می کنند، اما تفاوت های مهمی در نحوه عمل، سرعت و مدت اثر و مسیر انتقال دارند. شناخت دقیق این تفاوت ها و انواع هر کدام می تواند به فهم بهتر عملکرد بدن و سیستم های پیچیده آن کمک کند.

روش های طبیعی افزایش هورمون های مناسب برای مغز

برای افزایش طبیعی هورمون ها و ناقل های عصبی مفید برای مغز که به بهبود خلق و خو، عملکرد شناختی و کاهش استرس کمک می کنند، می توان از چندین روش استفاده کرد. در زیر به چندین راهکار طبیعی برای افزایش این هورمون ها و ناقل های عصبی اشاره شده است:

1. تغذیه مناسب

• مصرف غذاهای غنی از تریپتوفان: تریپتوفان یک اسید آمینه است که به تولید سروتونین کمک می کند. منابع خوب تریپتوفان شامل مرغ، بوقلمون، ماهی، تخم مرغ، لبنیات، دانه ها و مغزها هستند.
• مصرف غذاهای غنی از تیروزین: تیروزین یک اسید آمینه است که به تولید دوپامین کمک می کند. منابع خوب تیروزین شامل مرغ، بوقلمون، ماهی، لبنیات، مغزها و دانه ها هستند.
• مصرف آنتی اکسیدان ها: آنتی اکسیدان ها مانند ویتامین C و E به حفاظت از سلول های مغزی کمک می کنند. منابع خوب شامل میوه ها و سبزیجات رنگی، مانند توت ها، مرکبات و سبزیجات برگ دار است.
• مصرف اسیدهای چرب امگا-3: امگا-3 ها به بهبود عملکرد مغز و خلق و خو کمک می کنند. منابع خوب شامل ماهی های چرب مانند سالمون، ساردین، بذر کتان و گردو است.

2. فعالیت بدنی و ورزش

• ورزش منظم: ورزش های هوازی مانند پیاده روی، دویدن، دوچرخه سواری و شنا می توانند سطح اندورفین ها و سروتونین را افزایش دهند و به کاهش استرس و اضطراب کمک کنند.
• تمرینات یوگا و مدیتیشن: این تمرینات به کاهش استرس و افزایش آرامش کمک می کنند و می توانند سطح هورمون های مثبت مانند اکسی توسین و سروتونین را افزایش دهند.

3. خواب کافی

• خواب منظم و کافی: داشتن الگوی خواب منظم و کافی (7-9 ساعت در شب) برای حفظ سلامت مغز و تولید هورمون های مفید مانند ملاتونین و سروتونین حیاتی است.

4. مدیریت استرس

• مدیتیشن و تمرینات ذهن آگاهی: تمرینات مدیتیشن و ذهن آگاهی به کاهش استرس و اضطراب کمک می کنند و می توانند سطح کورتیزول را کاهش دهند.
• تمرینات تنفسی: تمرینات تنفسی عمیق و آرام می توانند به کاهش استرس و افزایش آرامش کمک کنند.

5. فعالیت های اجتماعی و روابط مثبت

• روابط اجتماعی مثبت: تعاملات اجتماعی مثبت و داشتن روابط خوب با دوستان و خانواده می تواند سطح اکسی توسین، هورمون مرتبط با احساس تعلق و عشق را افزایش دهد.
• کمک به دیگران: انجام اعمال خیریه و کمک به دیگران می تواند سطح دوپامین و اندورفین را افزایش دهد.

6. قرار گرفتن در معرض نور خورشید

• قرار گرفتن در معرض نور خورشید: نور خورشید می تواند سطح سروتونین و ویتامین D را افزایش دهد که هر دو به بهبود خلق و خو کمک می کنند. ویتامین D پیش ساز تریپتوفان است که خود تریپتوفان برای افزایش سروتونین مناسب است.

7. فعالیت های خلاقانه

• انجام فعالیت های خلاقانه: فعالیت های خلاقانه مانند نقاشی، موسیقی، نوشتن و هر نوع هنری می تواند سطح دوپامین را افزایش دهد و به احساس رضایت و خوشبختی کمک کند.

8. مصرف مکمل ها (با مشورت پزشک)

• مکمل های امگا-3: اگر از طریق رژیم غذایی کافی نباشد، مکمل های امگا-3 می توانند مفید باشند.
• مکمل های ویتامین D: در صورت کمبود ویتامین D، مصرف مکمل ها می تواند به بهبود خلق و خو و عملکرد مغز کمک کند.
• مکمل های ملاتونین: برای بهبود کیفیت خواب می تواند استفاده شود، اما باید با مشورت پزشک باشد.

9. حفظ یک سبک زندگی متعادل

• تعادل کار و زندگی: ایجاد تعادل مناسب بین کار و زندگی شخصی برای کاهش استرس و افزایش رفاه روانی اهمیت دارد.

نتیجه گیری

این روش ها می توانند به افزایش طبیعی هورمون ها و ناقل های عصبی مفید برای مغز کمک کنند و به بهبود سلامت روانی و کیفیت زندگی کمک کنند. در صورت تجربه مشکلات جدی روانی، مشورت با یک متخصص سلامت روان ضروری است.

روش های پیشرفته برای بالا بوردن ناقلهای عصبی

روش های جدیدتری که ممکن است با روش های سنتی افزایش هورمون ها و ناقل های عصبی متفاوت باشند، شامل تکنیک ها و مداخلات نوین در حوزه سلامت روان و علوم اعصاب است. این روش ها از تکنولوژی های جدید، درمان های مبتنی بر دستگاه های پیشرفته و دستاوردهای علمی اخیر بهره می برند. در زیر به برخی از این روش ها اشاره می شود:

1. تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS)

• روش: TMS از پالس های مغناطیسی برای تحریک مناطق خاصی از مغز استفاده می کند.
• کاربرد: افزایش سطح ناقل های عصبی مانند سروتونین و دوپامین. به ویژه در درمان افسردگی مقاوم به درمان.
• مزایا: غیر تهاجمی و معمولاً بدون عوارض جانبی جدی.

2. نوروفیدبک (Neurofeedback)

• روش: استفاده از بازخورد الکترونیکی برای کمک به فرد در کنترل امواج مغزی خود.
• کاربرد: بهبود عملکرد شناختی و تنظیم هورمون ها و ناقل های عصبی.
• مزایا: بهبود تمرکز، کاهش اضطراب و افزایش توجه.

3. کلاهک های تحریک الکتریکی مستقیم ترانس کرانیال (tDCS)

• روش: تحریک مغز با جریان الکتریکی ضعیف از طریق الکترودهای قرار گرفته روی سر.
• کاربرد: افزایش پلاستیسیته مغزی، بهبود خلق و خو و تقویت یادگیری.
• مزایا: غیر تهاجمی و قابل حمل.

4. داروهای هوشمند (Smart Drugs یا Nootropics)

• روش: استفاده از مکمل ها یا داروهایی که به بهبود عملکرد شناختی و تنظیم ناقل های عصبی کمک می کنند.
• کاربرد: افزایش تمرکز، حافظه، و انرژی ذهنی.
• مثال ها: مودافینیل، پیراستام، و مکمل های گیاهی مانند باکوپا و جینکو بیلوبا. (حتما با تجویز پزشک)

5. تنظیم زمان بندی غذا (Chrononutrition)

• روش: تنظیم زمان مصرف غذا برای بهینه سازی تولید هورمون ها و ناقل های عصبی.
• کاربرد: بهبود کیفیت خواب، تنظیم متابولیسم و بهبود خلق و خو.
• مثال ها: خوردن صبحانه پر پروتئین برای افزایش سطح دوپامین و سروتونین.

6. تحریک عصب واگ (Vagus Nerve Stimulation – VNS)

• روش: استفاده از دستگاه های تحریک الکتریکی برای تحریک عصب واگ.
• کاربرد: کاهش افسردگی و اضطراب، بهبود تنظیم خلق و خو.
• مزایا: بهبود فعالیت پاراسمپاتیک و کاهش استرس.

7. تمرینات ذهنی پیشرفته

• تمرین های جدید مدیتیشن: استفاده از تکنیک های مدیتیشن پیشرفته مانند مراقبه تمرکز باز (Open Monitoring) و مراقبه مهربانی (Loving-Kindness Meditation) که ممکن است تأثیرات متفاوتی بر روی هورمون ها و ناقل های عصبی داشته باشند.
• تکنیک های تمرکز حواس (Mindfulness): استفاده از روش های جدیدتر و پیشرفته تر برای تقویت تمرکز و کاهش استرس.

8. تکنیک های تنفس پیشرفته

• تنفس متناوب (Alternate Nostril Breathing): روش های تنفس جدید که به بهبود تعادل ناقل های عصبی کمک می کند.
• تکنیک های تنفسی Wim Hof: ترکیبی از تنفس عمیق، سرما درمانی و تمرین های ذهنی.

9. دستگاه های پوشیدنی و اپلیکیشن های هوشمند

• دستگاه های مانیتورینگ خواب: برای بهبود کیفیت خواب و تنظیم هورمون های مرتبط.
• اپلیکیشن های مدیریت استرس: برای کمک به کاهش اضطراب و افزایش آرامش از طریق تمرینات هدایت شده.

10. پروبیوتیک های خاص و محور روده مغز

• روش: استفاده از پروبیوتیک های خاص که تأثیر مستقیم بر محور روده-مغز دارند.
• کاربرد: بهبود خلق و خو و کاهش اضطراب از طریق تأثیرات مثبت بر میکروبیوم روده.
• مثال ها: مصرف پروبیوتیک های خاص مانند لاکتوباسیلوس رامنوسوس.

11. تنظیمات نور و محیط زیست

• نوردرمانی (Light Therapy): استفاده از نورهای خاص برای تنظیم ریتم شبانه روزی و افزایش سروتونین.
• تغییرات محیطی: استفاده از رنگ ها، صداها و عطرهای خاص برای تأثیر مثبت بر خلق و خو.

روشهای طبیعی افزایش ناقل های عصبی

افزایش طبیعی ناقل های عصبی (نورترنسمیترها) در مغز می تواند به بهبود خلق و خو، حافظه و عملکرد شناختی کمک کند. در زیر چندین راهکار برای افزایش طبیعی ناقل های عصبی مفید آورده شده است:

1. تغذیه مناسب

• تریپتوفان: این اسید آمینه به تولید سروتونین کمک می کند. منابع شامل بوقلمون، مرغ، ماهی، تخم مرغ، لبنیات، دانه ها و مغزها.
• تیروزین: به تولید دوپامین و نوراپی نفرین کمک می کند. منابع شامل مرغ، بوقلمون، ماهی، لبنیات، مغزها و دانه ها.
• گلوتامات: یک اسید آمینه تحریک کننده مهم است. منابع شامل پروتئین های گیاهی و حیوانی، به ویژه گوشت ها و فرآورده های لبنی.
• کولین: به تولید استیل کولین کمک می کند. منابع شامل تخم مرغ، گوشت، ماهی و لوبیاها.
• اُرنتی آمین: به تولید گابا کمک می کند. منابع شامل غلات کامل، سبزیجات برگ دار و گوشت.

2. ورزش منظم

• ورزش های هوازی: مانند پیاده روی، دویدن و شنا که باعث افزایش تولید اندورفین و سروتونین می شوند.
• تمرینات مقاومتی: مانند وزنه برداری که باعث بهبود خلق و خو و افزایش دوپامین می شوند.

3. خواب کافی

خواب منظم و با کیفیت: به تولید و تعادل ناقل های عصبی مانند سروتونین و دوپامین کمک می کند. هدف 7-9 ساعت خواب شبانه.

4. مدیریت استرس

• مدیتیشن و یوگا: کاهش سطح کورتیزول و افزایش سروتونین و گابا.
• تمرینات تنفسی عمیق: کاهش استرس و افزایش آرامش.

5. فعالیت های اجتماعی و روابط مثبت

• روابط اجتماعی مثبت: افزایش اکسی توسین و سروتونین.
• فعالیت های گروهی: شرکت در فعالیت های اجتماعی می تواند به تولید دوپامین کمک کند.

6. نور خورشید

قرار گرفتن در معرض نور خورشید: افزایش تولید سروتونین و ویتامین D که هر دو برای بهبود خلق و خو مفید هستند. روزانه 10-30 دقیقه قرار گرفتن در معرض نور خورشید.

7. فعالیت های خلاقانه

• نقاشی، موسیقی، نوشتن: افزایش دوپامین و اندورفین.
• حل پازل ها و بازی های ذهنی: تحریک تولید استیل کولین و تقویت عملکرد شناختی.

8. مصرف مکمل ها (با مشورت پزشک)

• اُمگا-3: افزایش سطح سروتونین و دوپامین. موجود در مکمل های روغن ماهی.
• ویتامین D: در صورت کمبود، مصرف مکمل ها می تواند مفید باشد.
• ملاتونین: برای بهبود کیفیت خواب، مصرف با مشورت پزشک.
• پروبیوتیک ها: تأثیر مثبت بر تولید ناقل های عصبی از طریق محور روده-مغز.

9. حفظ سبک زندگی متعادل

• تعادل بین کار و زندگی: کاهش استرس و افزایش رفاه روانی.
• فعالیت های تفریحی: انجام فعالیت هایی که لذت می برید، مانند مطالعه، گوش دادن به موسیقی، پیاده روی در طبیعت.

انواع هورمونها

هورمون ها، مواد شیمیایی هستند که توسط غدد درون ریز بدن ترشح شده و به طور مستقیم وارد جریان خون می شوند. این مواد به عنوان پیام رسان های شیمیایی عمل می کنند و نقش حیاتی در تنظیم فرآیندهای مختلف بدن دارند. هورمون ها بر عملکرد های مختلف از جمله رشد و توسعه، متابولیسم، خواب، و عملکرد جنسی تأثیر می گذارند. در ادامه، به معرفی انواع مختلف هورمون ها و نقش آن ها در بدن می پردازیم:

1. هورمون های تیروئیدی

• تیروکسین (T4) و تری یدوتیرونین (T3): این دو هورمون توسط غده تیروئید ترشح می شوند و نقش کلیدی در تنظیم متابولیسم بدن دارند. آن ها میزان انرژی مصرفی، دمای بدن، و رشد را کنترل می کنند.
• کلسی تونین: این هورمون هم توسط غده تیروئید تولید می شود و به تنظیم سطح کلسیم در خون کمک می کند.

2. هورمون های هیپوفیزی

• هورمون رشد (GH): این هورمون توسط غده هیپوفیز قدامی ترشح می شود و به رشد و توسعه استخوان ها و عضلات کمک می کند.
• پرولاکتین (PRL): این هورمون نیز از هیپوفیز قدامی ترشح شده و برای تولید شیر در زنان بعد از زایمان ضروری است.
• آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH): این هورمون تولید کورتیکواستروئیدها را در غده آدرنال تحریک می کند.
• هورمون محرک تیروئید (TSH): این هورمون تولید هورمون های تیروئیدی را تحریک می کند.
• هورمون های لوتئینی (LH) و فولیکول تحریک کننده (FSH): این هورمون ها در تنظیم عملکرد جنسی و تولید مثل نقش دارند.

3. هورمون های آدرنال (فوق کلیوی)

• کورتیکواستروئیدها: از جمله کورتیزول که در پاسخ به استرس ترشح می شود و نقش های مختلفی از جمله تنظیم متابولیسم و کاهش التهاب دارد.
• آلدوسترون: این هورمون به تنظیم تعادل آب و الکترولیت ها در بدن کمک می کند.
• آدرنالین (اپی نفرین) و نورآدرنالین (نوراپی نفرین): این هورمون ها در پاسخ به استرس های حاد، ضربان قلب را افزایش داده و سطح انرژی را بالا می برند.

4. هورمون های جنسی

• استروژن: این هورمون اصلی زنانه است که در تخمدان ها تولید می شود و نقش کلیدی در تنظیم چرخه قاعدگی، بارداری، و توسعه صفات جنسی زنانه دارد.
• پروژسترون: این هورمون نیز در تخمدان ها تولید شده و برای حفظ بارداری ضروری است.
• تستوسترون: این هورمون اصلی مردانه است که توسط بیضه ها تولید می شود و در توسعه صفات جنسی مردانه و تولید اسپرم نقش دارد.

5. هورمون های پانکراس

• انسولین: این هورمون توسط سلول های بتا در پانکراس تولید شده و به کاهش سطح قند خون با تسهیل ورود گلوکز به سلول ها کمک می کند.
• گلوکاگون: توسط سلول های آلفا در پانکراس ترشح می شود و وظیفه افزایش سطح گلوکز خون را دارد.
• سوماتواستاتین: این هورمون تولید هورمون های دیگر پانکراس را تنظیم می کند.

6. هورمون های گوارشی

• گاسترین: این هورمون تولید اسید معده را تحریک می کند.
• سکرتین: این هورمون ترشح بی کربنات توسط پانکراس و صفرا را تحریک می کند تا به تنظیم pH در دستگاه گوارش کمک کند.
• کوله سیستوکینین (CCK): این هورمون تخلیه صفرا از کیسه صفرا و ترشح آنزیم های گوارشی توسط پانکراس را تحریک می کند.

7. هورمون های هیپوتالاموس

• اکسیتوسین: این هورمون نقش کلیدی در زایمان و شیردهی دارد و همچنین در ایجاد پیوندهای عاطفی نقش دارد.
• وازوپرسین (هورمون ضد ادرار – ADH): این هورمون میزان آب بازجذب شده توسط کلیه ها را کنترل می کند و به حفظ تعادل آب بدن کمک می کند.

8. هورمون های رشد و متابولیسم

• هورمون رشد (GH): علاوه بر تاثیر بر رشد فیزیکی، این هورمون نقش مهمی در متابولیسم بدن ایفا می کند.
• هورمون محرک تیروئید (TSH): این هورمون تولید هورمون های تیروئیدی را تحریک می کند که در تنظیم متابولیسم بدن نقش دارند.

9. هورمون های چرخه خواب و بیداری

ملاتونین: این هورمون توسط غده پینه آل در مغز تولید شده و در تنظیم چرخه خواب و بیداری نقش دارد.

10. هورمون های رشد و توسعه

اینسولین لایک فاکتور 1 (IGF-1): این هورمون تحت تاثیر هورمون رشد تولید می شود و در رشد استخوان ها و بافت ها نقش دارد.

انواع ناقل های عصبی

ناقل های عصبی (Neurotransmitters) مواد شیمیایی هستند که توسط نورون ها (سلول های عصبی) تولید و ترشح می شوند تا پیام های عصبی را بین نورون ها و دیگر سلول های بدن منتقل کنند. این مواد نقش بسیار مهمی در تنظیم عملکردهای مختلف بدن از جمله حالت روحی، حافظه، خواب، و واکنش به استرس دارند. در ادامه، به معرفی انواع مختلف ناقل های عصبی و نقش آن ها در بدن می پردازیم:

1. دوپامین (Dopamine)

• نقش: دوپامین یکی از مهم ترین ناقل های عصبی است که در تنظیم احساس لذت، انگیزه، و پاداش نقش دارد. این ناقل عصبی همچنین در کنترل حرکات بدن، یادگیری، و حافظه مؤثر است.
• اختلالات مرتبط: کاهش سطح دوپامین با بیماری هایی مانند پارکینسون و افسردگی مرتبط است. افزایش بیش از حد دوپامین نیز می تواند به اختلالات روان پریشی مانند اسکیزوفرنی منجر شود.

2. سروتونین (Serotonin)

• نقش: سروتونین در تنظیم خلق وخو، خواب، اشتها، و هضم نقش دارد. این ناقل عصبی همچنین در کنترل اضطراب و افسردگی تأثیرگذار است.
• اختلالات مرتبط: سطح پایین سروتونین می تواند منجر به افسردگی، اضطراب، و اختلالات خواب شود. داروهای ضد افسردگی SSRI با افزایش سطح سروتونین در مغز عمل می کنند.

3. گابا (GABA – Gamma-Aminobutyric Acid)

• نقش: گابا یک ناقل عصبی بازدارنده است که فعالیت نورون ها را کاهش می دهد و به آرامش و کاهش استرس کمک می کند. این ناقل عصبی در جلوگیری از تحریک بیش از حد عصبی نیز نقش دارد.
• اختلالات مرتبط: کاهش سطح گابا ممکن است منجر به اضطراب، اختلالات خواب، و تشنج شود.

4. نوراپی نفرین (Norepinephrine)

• نقش: نوراپی نفرین یا نورآدرنالین در واکنش های استرس و پاسخ به شرایط اضطراری نقش دارد. این ناقل عصبی همچنین در تنظیم خواب و بیداری، تمرکز، و حافظه مؤثر است.
• اختلالات مرتبط: سطوح نامتعادل نوراپی نفرین می تواند به اختلالات اضطرابی، افسردگی، و فشار خون بالا منجر شود.

5. گلوتامات (Glutamate)

• نقش: گلوتامات مهم ترین ناقل عصبی تحریک کننده در مغز است و نقش حیاتی در فرآیندهای یادگیری و حافظه ایفا می کند.
• اختلالات مرتبط: بیش فعالی گلوتامات می تواند به آسیب های عصبی و بیماری هایی مانند آلزایمر.