روانشناس کودک سه ساله و آموزش های لازم

روانشناسان میگویند کودک سه ساله به دنبال استقلال طلبی است. اگر بدنبال دلیل پرخاشگریهای کودک سه ساله هستید، تقریباً همیشه ترس را خواهید یافت. هر آدم کوچکی ترسهایی دارد که حتی نمیتوانید تصورش را کنید. من متوجه نمیشوم که چرا روانشناسان می گویند کودک را در این سن به دلیل تخلفاتش تنبیه نکنید. دیروز بچه سه ساله ام از فرط عصبانیت کتابی را پرت کرد و به چشم شوهرم اصابت کرد و پوست صورتش برید. کودکم را از اتاق خارج کردم، به او گفتم که هرگز مجاز به تکرار این رفتار نیست و او را در شرایطی قرار دادم تا به عواقب کارش فکر کند.

بله، در واقع! خداروشکر همسرت حالش خوبه! اکثر کودکان سه ساله وقتی عصبانی هستند چیزی را پرتاب میکنند. آنها نمیدانند چقدر کارشان خطرناک است. همانطور که تو ناراحت بودی، مطمئنم پسرت بیشتر از بقیه ناراحت بوده است. حق با شماست کودک شما بهتر است این درس را بیاموزد که او نمی تواند هر بار که عصبانی می شود چیزیی را به سمت دیگران پرتاب کند.

با انتقال کودک به یک مکان دیگر برای فکر کردن به کارش و تنها گذاشتن او در آنجا مشکلی حل نمیشود. مسئله این است که احساساتی که او را در ابتدا وادار به پرتاب کتاب کرده است، به او کمک نکرده است. کودک سه ساله ای که با ترس دست و پنجه نرم می کند ممکن است از چیزی خشمگین شود و هر چه در دست دارد را پرتاب کند. این یک رفتار طبیعی است. هر چند می تواند خطرناک نیز باشد و البته همه به او خواهیم گفت که پرتاب اشیاء به سمت دیگران مانند پدرش، مجاز نیست.

اما کودک شما تا به حال (و مطمئناً بعد از آسیب رساندن به پدرش) متوجه شده که پرتاب کردن وسیله به سمت کسی درد دارد. چیزی که او بدان نیاز دارد کمک شما برای مدیریت احساساتی است که او را به سمت پرتاب کردن سوق داده است. حتی زمانی که می داند این رفتار آزاردهنده است. در غیر این صورت دفعه بعد، ممکن است خود را بیشتر تحت تأثیر این احساسات قرار دهد. یا، نهایتا ممکن است آن احساسات را در رابطه با پدرش مدیریت کند، اما در عوض، ممکن است شروع به رفتارهای دیگری مانند کتک زدن برادرش، ادرار کردن در تمام خانه یا دیدن کابوس در خواب کند.

پیشنهاد میکنیم انجام دهید: سنجش هوش کودک

راه حل:

در عوض فوراً به کسی که آسیب دیده است مراجعه کنید، با این کار این پیام را به کودکتان بدهید که صدمه وارد شده مشکل بزرگی است. به او یاد دهید چطور به پدرش کمک کند. بهتر است تمرکز روی پدرش به اندازه کافی باشد تا او را دچار ناراحتی و نگرانی بیش از حد نکنید که جز احساس شرم چیزی عاید کودک نمیشود. اوه خدای من! پدرت صدمه دیده است. عزیزم زود برو یک پارچه بیاور و بیا به پدرت کمک کنیم. شما او را به داخل ماجرا می کشانید تا او بخشی از راه حل باشد. او ممکن است کار وحشتناکی انجام داده باشد، اما شما در عمل به او می گویید که او یک هیولا نیست تا احساس شرم نکند.

چگونه با کودک سه ساله رفتار کنم؟

سن سه سالگی اوج لجبازی و بهانه گیری کودک است. اگر می خواهید بهانه گیری های کودک سه ساله تان را مهار کنید مطالبی که در ادامه این مقاله مطرح می شود، مواردی است که به نفع شما والدین است تا در این رابطه بیشتر بدانید. در واقع، با استراتژی ساده و کاری که والدین موفق انجام می دهند، رفتارهای مشکل ساز کودک تان را به حداقل برسانید. تصور کنید درست لحظه ای که تمایل دارید تا وعده شام را روی میز میل کنید، کودک سه ساله تان برای بدست آوردن یک لیوان شیر شروع به آه و ناله می کند. در این لحظه بهتر است به خودتان یادآوری کنید که رفتار کودکم (هرچند آزاردهنده است) بر اساس این هدف است تا توجه ما را به خود جلب کند و بدین ترتیب برای گرفتن یک لیوان شیر تقلا می کند.

شما می توانید کودک را برای رسیدن به هدفش درک کنید و حتی از کارش قدردانی کنید در واقع هیچ مشکلی به لحاظ هدف وجود ندارد. آنچه اشکال دارد روشی است که کودک برای رسیدن به هدف استفاده می کند. در این مثال، روش کودک ناله کردن است و هدف او بدست آوردن شیر و/یا جلب توجه شماست. اگر به نمونه های بیشتر از تجربه های خانوادگی خود فکر کنید، احتمالاً متوجه خواهید شد که در بیشتر موارد، موافق هستید که هدفی که فرزندان شما دنبال می کنند شایسته است اما گاهی روش و راه رسیدن به هدف است که مشکل ساز است.

بنابراین هنگام رسیدگی به رفتار، بین روشها و اهداف کودکتان تمایز قائل شوید تا مشکلات رفتاری کودک سه ساله تان بیشتر نشود. بدین ترتیب که هدف کودک را در نظر بگیرید و به او نشان دهید که چگونه از طریق ابزارهای قابل قبول تر، می تواند به هدف خود دست یابد. لذا، یک روش جایگزین را پیشنهاد کنید و سپس آمادگی داشته باشید به محض اینکه روش جدید را امتحان کرد، به رفتارش پاسخ مثبت دهید.

در مثال مطرح شده می توان بدین شکل عمل نمود:

عزیزم من متوجه شدم که تو واقعاً چقد دلت می خواهد شیر میل کنی! (اعتراف به هدف / همدلی)، اما وقتی جیغ می زنی، صدای بلند به گوش هایم صدمه می زند (منطقی). اگر شیر می خواهید، لطفاً بگویید: «مامان، می توانم لطفاً کمی شیر بخورم.» (روش جایگزین).»

لذا روش جایگزینی که پیشنهاد میکنید بهتر است بدین صورت باشد:

• رفتاری را در نظر بگیرید که از نظر شما مناسب تر است.
• کاری باشد که فکر می کنید فرزندتان می تواند با موفقیت انجام دهد (بنابراین جایگزینی که برای یک کودک 3 ساله پیشنهاد میکنید مانند یک کودک 13 ساله نباشد).
• همچنین به کودک نشان دهید که روشش ناکارآمد است. اگر آنها بتوانند با روش انتخابی خود (جیغ زدن) به هدف خود (شیر) برسند، احتمالاً در آینده آن روش را تکرار خواهند کرد زیرا متوجه می شود که کارساز بوده است. قبل از اینکه به کودک کمک کنید تا به هدف خود برسد، صبر کنید تا روش جایگزین را امتحان کند.
• فرقی نمیکند، ناله یا چنگ زدن کودک یا هر رفتار دیگری که قصد دارید آن را مهار کنید، باشد. این تمایز بین اهداف و روشها به شما کمک میکند در حالی که همچنان به کودک یاد میدهید که چگونه با رفتارهای مناسب به اهداف خود برسد، خواسته های فرزندتان را بشناسید و با او همدلی کنید.

آموزش های لازم برای کودک سه ساله

از آنجا که بازی کردن متضاد یادگیری نیست و در واقع بازی کردن نیز نوعی یادگیری است، یکی از مهمترین آموزشهای لازم برای کودک در قالب بازی است. بازی شاه کلید انواع آموزش نکات تربیتی به کودک است. مخصوصاً برای کودک سه ساله، بازی تخیلی، بخش مهمی از تمرین خودکنترلی است. زیرا در طول بازی، کودکان قوانین خودشان را تعیین میکنند و انگیزه دارند که وقتی سرگرم بازی هستند دیگران نیز به آن قوانین احترام بگذارند. والدین میتوانند با کمک به آنها در تمرین و توسعه مهارتهای مربوط به خودکنترلی، به موفقیت کودک شان در سنین بالاتر کمک کنند.

به خاطر داشته باشید که در این بازه سنی، کودکان در توانایی اولیه خود برای نشان دادن خودکنترلی متفاوت عمل می کنند، بنابراین کودک تان را در سطحی که هم اکنون می باشد در نظر بگیرید. هدف این است که به فرزندتان کمک کنید تا در رشد این مهارت حیاتی موفق شود. بنابراین به جای مقایسه کردن او با کودکان دیگر، روی پیشرفت او نسبت به جایی که قبلا بوده تمرکز کنید و او را به خاطر عملکرد بهتر تحسین کنید.

هنگام مقایسه شدن کودک با دیگران بدلیل عملکرد بهتر یا شکستو همچنین به دلیل چالش برانگیز بودن یک کار، ممکن است باعث شود بچه ها احساس حقارت کنند و در برابر تلاش های بعدی مقاومت کنند. در عوض، یک حلقه بازخورد مثبت بر اساس موفقیت های کوچک و افزایشی را ایجاد کنید. رفته رفته که کودک سه ساله شما بزرگتر می شود، به یاد داشته باشید که تمرین موفقیت آمیز خودکنترلی باعث ایجاد خودکنترلی بیشتر در فرزندتان می شود. محققان توسعه خودکنترلی را به رشد عضله تشبیه می کنند - هر چه بیشتر این کار را انجام دهید، در آن بهتر پیش می روید.

بسیاری از کودکان سه ساله هستند که می توانند به خوبی از تلفن هوشمند استفاده کنند، اما نمی توانند شیر را از یخچال برای غلات صبحگاهی خود بیرون بیاورند. آیا این پدیده ها به هم مرتبط هستند؟ با نتایج و آموزش های والدین به کودک چطور؟ کودکی که با تشویق والدین یاد می گیرد که چگونه در مهمانی با کودکی که واقعاً دوستش ندارد، اوقات خوشی داشته باشد، بعید است از دعوت شدن به مهمانی بعدی بترسد. می توان گفت، والدین می توانند با مدیریت اضطرابدر خودشان، ابتدا خود مختاری را به فرزندانشان آموزش دهند، سپس آگاهانه از کودک انتظار داشته باشند که در عین حال که از آنها حمایت می کنند یاد بگیرند که چگونه کارها را بصورت مستقل انجام دهند. هر چند در ابتدا ممکن است سخت باشد اما در انتها به آنها کمک می کند تا استقلال خود را بدست آورند.

به این بخش از دیالوگ بین مادر و کودک سه ساله توجه کنید:

دوست داری بیشتر از آن آب میوه بخوری، آن آبمیوه را دوست داری، درست است؟ (نگاه کنید، او در حال حاضر سر تکان می دهد بله!) سپس حد را تعیین کنید: شما باید کمی تخم مرغ هم بخورید. بعد از آن، آب میوه بیشتری خواهی داشت. (در حالی که فنجان او را از دید خارج می کنید.) اگر با عصبانیت پاسخ داد، آن را تصدیق کنید: این کار تو را خیلی عصبانی می کند. تو واقعاً آب میوه را می خواهی.

وقتی فرزندتان آنقدر ناراحت می شود که به شدت عصبانی می شود، سعی نکنید او را از این موضوع منصرف کنید. فقط نزدیک او بمانید، حتی اگر اجازه ندهد او را لمس کنید. او باید بداند که شما آنجا هستید و هنوز او را دوست دارید. آرام و مطمئن باشید. سعی نکنید با او مجادله کنید. هدف شما فقط ایجاد امنیت است، بنابراین او می تواند اجازه دهد همه آن احساسات بروز کنند. هنگامی که او فرصتی پیدا می کند تا احساسات ناراحت کننده خود را به شما نشان دهد، احساس و عمل بسیار بهتری خواهد داشت.

ویژگیها و خصوصیات کودک سه ساله

کودک نوپای من با دوستانش کنار نمی آید: آیا باید نگران باشم؟ من مادر یک پسر 3 ساله هستم. او در کنار مادر و پدر و سایر بزرگسالان بسیار دوست داشتنی است، اما رفتارش با سایر کودکان بسیار پرخاشگر است. هنگامی که او در خیابان یا در موقعیت بازی با کودک دیگری مواجه می شودد، چهره ای وحشتناک به خود می گیرد و غرغر می کند. او همچنین کودکان (بزرگتر و کوچکتر) را هل میدهد و به نظر نمیرسد که بتواند مهارتهای اجتماعی مناسبی برای برقراری ارتباط با همسالان خود بدست آورد.

چندین بار شاهد بودم که پسر بزرگتری در مهدکودک این رفتار را با پسرم داشت. آیا فکر می کنید او این رفتار را از کودک دیگر یاد گرفته است؟ آیا رفتارش متوقف می شود؟ من به دنبال بهانه نیستم، یا نمی خواهم به کودک دیگری اشاره کنم و بگویم این مسئله تقصیر اوست. فقط بسیار نگران هستم که اگر مهارت های اجتماعی خوبی در او ایجاد نشود، هیچ وقت دوستی پیدا نکند. خیلی سخت است بدانیم در موقعیت هایی که او پرخاشگر است چگونه باید واکنش نشان داد - لطفاً اگر امکانش هست به ما کمک کنید؟

یکی از ویژگیهای کودکان سه ساله اینست که عاشق تقلید هستند، بنابراین این احتمال وجود دارد که او این رفتار را از کودک بزرگتر در مهد کودک یاد گرفته است. خبر خوب این است که پسر شما احتمالاً این رفتار را متوقف می کند زیرا به تدریج روش های جدیدی برای برقراری ارتباط با دوستان به او آموزش داده می شود. با دعوت از کودکان به خانه خود برای بازی تحت نظارت خودتان، می توانید نقش مهمی در آموزش روش های جدید برقراری ارتباط با او داشته باشید. با آرامش، اما قاطعانه توضیح دهید که چه رفتارهایی غیرقابل قبول است. وقتی او موقعیتی را به خوبی مدیریت می کند، به او بگویید که چقدر به داشتنش افتخار می کنید.

به لحاظ بازه سنی، می توان یک سری ویژگیها و خصوصیات دیگر را برای کودک برشمرد. از جمله اینکه کودک قادر به انجام یک سری فعالیت ها خواهد بود. این موارد بهتر است به صورت روتین روزانه و با طنز تقویت شود. کودکان سه ساله باید بتوانند:

• خودشان لباس بپوشند (با کمی نظارت)
• به چیدن و تمیز کردن میز کمک کنند.
• اسباب بازی ها را بعد از بازی و لباس ها را بعد از پوشیدن در جای مناسب خودش بگذارند.
• دست ها و صورت خود را بشویند و دندان های خود را مسواک بزنند.

بطور کلی کودکان حتی اگر یک ساله باشند باید بتوانند به تهیه وعده های غذایی خودشان کمک کنند، تختخواب و ساندویچ خود را درست کنند، ذخیره کردن مواد غذایی را درک کنند، به مرور زمان بفهمند پول از کجا می آید، کجا می رود و چرا می رود.

از جمله مفاهیم منطقی که پسر سه ساله قادر است یاد بگیرد نیز می تواند شامل موارد ذیل باشد:

• پرتاب کردن اشیا می تواند به شدت به کسی صدمه بزند.
• من می خواهم دفعه بعد بهتر خودم را کنترل کنم تا دیگر اتفاق خطرناکی نیفتد.
• من می توانم به کسی صدمه بزنم اما هرگز نمی خواهم این کار را انجام دهم.
• من می توانم اوضاع را بهتر کنم، فاصله ها را ترمیم کنم، اگر اشتباه کردم، قادرم همه چیز را درست کنم.
• مامان و بابا احساسات بزرگ من را درک می کنند و می توانند به من کمک کنند. وقتی به من کمک کنند به آنها اعتماد می کنم و احساس خیلی بهتری دارم.
• کودکان در اوایل زندگی شروع به فکر کردن درباره عدالت می کنند. کودک سه ساله گاهی اقداماتی را برای رفع توزیع ناعادلانه جوایز در هنگام رقابت انجام می دهد.
• کودکان در این سن عاشق بازی های ساختگی هستند. با این حال، آنها گاهی اوقات هنگام تخیلات می توانند همزمان فرار کنند و حتی قوه تخیل شان، آنها را به وحشت بیندازد. به ترس های فرزندتان گوش دهید و در صورت نیاز به او آرامش و اطمینان دهید.

انواع مشکلات کودک سه ساله

یکی از مشکلات کودک سه ساله، بد رفتاری است. شاید بارها از خودتان پرسیده اید که چرا کودک در این سن بد رفتاری می کند و در مورد آن چه باید کرد؟ از مزایای درک رفتارِ بد کودک در این بازه سنی اینست که، رفتارشان را به عنوان کشف و آزمایش در نظر بگیرید. در اصل، بسیاری از رفتارهای بد در واقع فقط به هدفکاوش و آزمایش است. کودک سه ساله به طور طبیعی کنجکاو است و این حق آنهاست که بفهمند دنیا و روش زندگی چگونه است و چگونه به آنچه می خواهند یا نیاز دارند، می توانند دست پیدا کنند.

آنها مانند دانشمندان آزمایش انجام می دهند. لذا، از دیدگاه کودکتان به دنیا فکر کنید. اگر خودتان هنوز با جاذبه زمین آشنا نبودید، ممکن است به رها کردن یا ریختن اشیا ادامه می دادید تا ببینید آیا واقعاً هر بار فرو می ریزند یا خیر. کودکان در این سنین، واقعا دنیا را به شیوه ای متفاوت از بزرگسالان تجربه می کنند.

دیدن رفتار کودک تان از طریق این دریچه - به عنوان آزمایشی با هدف به دست آوردن اطلاعات مفید در مورد زندگی- همچنین می تواند به والدین کمک کند وقتی آنها را عصبانی می کنند یا حتی نادیده می گیرند، رفتار آن ها را شخصی سازی نکنند. بنابراین، دفعه بعدی که با رفتار چالش برانگیز کودک تان مواجه شدید، دیدگاه خود را تغییر دهید تا آن را به مثابه تجربه ای ببینید که هدف آن به دست آوردن اطلاعات مفید در مورد چگونگی کارکرد (در دنیا یا خانواده شما) است و بر اساس همان پاسخ دهید.

چنانچه دیدید، راز موفقیت در حل مشکلات رفتاری کودک سه ساله، کلاس های خصوصی نیست. بلکه کمک بهتجربه و موفقیت کودک - منهای استرس است. کودک سه ساله نمی تواند همزمان احساس کند که یک آدم بد است و مانند یک آدم خوب رفتار کند. در این مواقع، به جای اینکه از او دوری کنید، که صرفا موقعیت او را به عنوان کودکِ بد تقویت می کند، برای بازگرداندن او به آغوش خانواده قدم بردارید. بدون این اتصال مجدد، نمی توانید به او دسترسی پیدا کنید و صرفا تنبیه کردن فقط به او یاد می دهد که او کودک بدی است.

در هنگام بدرفتاری، از کودک بپرسید که چه کاری می تواند انجام دهد تا احساس بهتری داشته باشد. یعنی شما به او فرصت می دهید تا خود را نجات دهد. در ذهن خودش به آدم خوبی تبدیل شود. آدمی که می تواند خشم خود را کنترل کند تا دیگران را آزار ندهد. او مهربانی شما و همچنین استحکام شما را احساس می کند. او احساس امنیت می کند که تمام ترسی که در پس خشمش وجود دارد را به شما نشان دهد. هنگامی که او تمام آن احساسات را بیان می کند، گویا آنها تبخیر می شوند و پس از آن رفتار منفی اش او را هدایت نمی کند.

تست روانشناسی کودک سه ساله

مادر کودکی که تقریباً سه سال دارد از من پرسید که آیا باید نگران مهارت های تحصیلی دخترش در این سن باشد؟فرزند سه ساله من در تست استعداد یابی مردود شده: آیا باید نگران باشم؟ مادر گفت: « همچنین مربی از دخترم در مورد تشخیص حروف، اعداد، شکل ها و رنگ ها سؤال کرد و نتایج را به ما نشان داد. شاید این فرآیند آزمون بوده، اما من به این فکر می کنم که چرا فرزندم در مقطعی از زمان از ادامه این کار منصرف شد.

به عنوان یک روانشناس و متخصص در زمینه رشد استعدادهای کودکان، من تعجب کردم که چرا معلم مهدکودک این دختر کوچک را برای تشخیص حروف و اعداد، مورد سنجش قرار داده و سپس به والدین گزارش داده و این موضوع باعث نگرانی والدین شده است! هر چند معلم در واقع کودک را به عنوان فرد شکست خورده توصیف نکرده، اما مادر احساس کرده است که شاید لازم است نگران این موضوع باشد که اگر مشکلی در یادگیری وجود دارد، فورا حل کند. او نمی خواهد فرزندش از همسالانش عقب بماند. او به این فکر می کند که دختر کوچکش را در کلاس های فوق برنامه ثبت نام کند.

گفتم نه! درست همانطور که کودک شما در حال تسلط بر آموزش های کوچک، کاوش در دنیای خود و یادگیری از طریق بازی با دیگران است، زمان این نیست که در مورد وضعیت تحصیلی نگران باشید. بلکه بازی بهترین راه برای حمایت از استعداد و موفقیت تحصیلی در کودک سه ساله است.

تمام تحقیقاتی که من در مورد تست های روانشناسی رشد استعداد، خلاقیت کودک مطالعه کردم و انجام داده ام نشان می دهد که دوران کودکی زمانی برای کنجکاوی، کاوش، تخیل، آرامش، تأمل، موسیقی، رقص و تعداد زیادی بازی آزادانه است. زمان آن نیست که بچه ها در مورد حروف، اعداد یا هر مهارت تحصیلی دیگری تمرین کنند. بله، البته که کودک سه ساله نیز عاشق یادگیری هست. اگر آنها به خواندن، نوشتن، ریاضیات یا هر چیز دیگری علاقه نشان می دهند، خوب پس، آنها را تشویق کنید تا این کار را نیز انجام دهند.

کودکان در این سن عاشق بازی هستند نه اینکه سر و کارشان با تست های جدی روانشناسی بیفتد. حتی اگر نقطه ضعفی نیز وجود داشته باشد، به عنوان روانشناس پیشنهاد می کنیم کار را مبتنی بر بازی، فرایند غیررسمی، مکالمه ای و سرگرم کننده انجام دهید. تست های روان شناختی مختلفی برای کودکان در این بازه سنی طراحی شده است، از جمله تست های به اصطلاح سنجش هوش، بلوغ عاطفی، خلق و خو، شخصیت، تفاوت های فردی، تجربه پس زمینه، دامنه توجه، سلامت روان و خیلی موارد بیشتر و من بسیاری از آنها را نیز انجام داده ام. به جرات می توان گفت که نمره به طور دقیق توانایی یک کودک سه ساله را منعکس نمی کند، مگر اینکه به طور اتفاقای خود کودک عاشق فرآیند تست روانشناسی باشد و با آن درگیرشود.

اکثر کودکان سه ساله ترجیح می دهند خود بازی هایی را اختراع کنند، یا حداقل در ارزیابی مشارکتی شرکت کنند. چیزی که تست های استاندارد روانشناسی چنین اجازه ای را به آنها نمی دهد. اگر تست روانشناسی برای کودک تان ضروری است لطفا به موارد ذیل توجه کنید:

•  کودک را در فرآیندهای طراحی تست و ارزیابی درگیر کنید.
•  تست سرگرم کننده و مبتنی بر بازی باشد.
•  تمرکز خود را روی آنچه درست است، نه آنچه اشتباه است، حفظ کنید.
•  از علایق کودک شروع کنید و پیش بروید.
•  آنچه را که خوب پیش می رود یا آنچه که برای کودک شگفت انگیز است را برجسته کنید.
•  از کودک بخواهید که علایق، نقاط قوت و ضعف خود را ارزیابی کند.

در نهایت تاکید می کنم که من نگران یک کودک 3 ساله نیستم که چرا تمام حروف الفبا را تشخیص نمیدهد. مطمئناً پیشنهاد نمیکنم او را برای کلاسهای اضافی ثبت نام کنید. مگر اینکه او به شرکت در چنین کلاس هایی علاقه نشان دهد. بیشتر بچه های کوچک در سه سالگی ترجیح می دهند بازی کنند و اگر انتخاب، بین بازی در فضای باز و کلاس خواندن باشد، بازی در فضای باز تقریبا همیشه انتخاب مناسبی برای چنین کودکی است.

مراحل رشد کودک سه ساله

مراحل رشد در کودکان ممکن است سرعت های متفاوتی داشته باشد. بنابراین برخی از کودکان زودتر یا دیرتر از دیگران مهارت کسب می کنند. کودکان نوپا که زودتر از موعد به دنیا آمده اند ممکن است دیرتر مهارت های رشدی را کسب کنند. همیشه در مورد رشد کودک تان با روانشناس کودک صحبت کنید. آنچه گفتیم، کودک سه ساله ممکن است در این گروه سنی به یک سری توانمندی هایی برسد. بسیاری از والدین این سوال در ذهن شان ایجاد می شود که کودک 3 ساله من در این سن چه کاری می تواند انجام دهد؟ همانطور که رفته رفته کودک شما به رشد خود ادامه می دهد، شما متوجه توانایی های جدید و هیجان انگیزی خواهید شد که افزایش می باید. کودک سه ساله:

•  به راحتی این طرف و آن طرف می دود و می پرد.
•  بدون کمک اطرافیان به طبقه یا پله های بالاتر می رود.
•  سه چرخه سوار می شود.
•  دست هایش را می شوید و خشک می کند.
•  به راحتی خطوط مستقیم می کشد و یک دایره را کپی می کند.
•  می تواند روی نوک پا بایستد.
•  از قاشق به خوبی استفاده می کند و خودش غذا میل می کند.
•  می تواند به مدت هشت یا نه دقیقه روی کارها تمرکز کند.
•  بر مثانه و روده کنترل دارد.

کودک 3 ساله من چه کلماتی را می تواند بگوید؟

رشد کلامی بسیار هیجان انگیز است زیرا می بینید که کودک سه ساله تان به وضوح صحبت می کند و با دیگران تعامل می کند.

•  کودک می تواند حدود 500 تا 900 کلمه را بین سنین 3 تا 4 سال بیان کند.
•  گفتارشبرای دیگران قابل درک است.
•  می تواند قافیه یا اشعار ساده را به خاطر بسپارد.
•  از واژه لطفا و متشکرم استفاده می کند.
•  رنگ ها را نام می برد.

کودک 3 ساله من چه چیزهایی را می فهمد؟

•  تفاوت اندازه (مانند بزرگ و کوچک) را درک می کند.
•  زمان گذشته را می فهمد (دیروز)
•  جملات طولانی را می فهمد.
•  حروف اضافه (روی، زیر، پشت سر) را می فهمد.
•  از ضمایر به درستی استفاده می کند (مانند، من، تو، او و من)
•  دائماً «چرا» می پرسد.
•  ممکن است از چیزهای خاصی ترس داشته باشد (مثلاً تاریکی، هیولا زیر تخت)
•  تلاش برای حل مشکلات می کند.

کودک سه ساله اگر احساس کند تا حدودی بر زندگی خود کنترل دارد، کمتر عصبانی می شود. به یاد داشته باشید که وقتی کودک شما ناراحت است، مغز او قادر به آرام کردن خودش نیست. او به یک بزرگسال آرام نیاز دارد تا او را آرام کند تا خلق اش دوباره تنظیم شود. بنابراین وقتی او احساس میکند که تحت فشار است، اولویت شما این باشد که خودتان را آرام کنید و دوباره با او ارتباط برقرار کنید.

لازم نیست ثابت کنید که حق با شماست. فرزند شما در تلاش است تا ادعا کند که او نیز یک فرد واقعی و دارای قدرت واقعی در جهان است. فراموش نکنید که کودکان سه ساله با تایید والدین رشد می کنند و آنچه کودکان کوچک به آن نیاز دارند بازی، مراقبت و عشق است، نه تست و آزمون. هر کودک، صرف نظر از سن یا جنسیت، نیازهای منحصر به فردی دارد، اما یک رابطه سالم با والدین می تواند بهترین حامی کودک در این محدوده سنی باشد.

منابع:

• Erica Reischer, Ph.D. WHAT GREAT PARENTS DO: 75 Simple Strategies for Raising Kids Who Thrive (Penguin Random House, 2016).
• Laura Markham, Ph.D., is the author of Peaceful Parent, Happy Kids: How To Stop Yelling and Start Connecting.
• psychologytoday.com
• beyondintelligence.net
• choc.org
• healthychildren.org