تلفن:
22004925 021

سندرم تورت یا تیک عصبی چیست؟

سندرم تورت یک اختلال عصبی است که باعث می شود افراد صداها، کلمات و حرکات ناخواسته ای تولید کنند که تیک نامیده میشود. تیک ها به دو صورت حرکتی و یا صوتی هستند که هر دو معمولاً تکراری، سریع و مکرر می باشند. تیک ها به طور ناگهانی رخ می دهند، ممکن است از چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشند و برای فرد هیچ معنایی ندارند به جز آرامش لحظه ای پس از این کار. قبل از تایید تشخیص سندرم تورت، تیک ها باید حداقل به مدت یک سال وجود داشته باشند.

آیا افراد دارای بیماری تورت میتوانند بصورت خود خواسته جلوی آنرا بگیرند؟

بیماران مبتلا به سندرم تورت گاهی اوقات می توانند تیک ها را برای مدت کوتاهی سرکوب کنند. با این حال، اغلب، فرد در نهایت باید اجازه دهد تا تیک رخ دهد. تیک ها میتوانند در زمانهای خاصی مانند کلاس خاص در مدرسه یا مراجعه به روانشناس یا روانپزشک وجود نداشته باشند، یا در زمانهای دیگر ممکن است طولانی تر و شدیدتر شوند، مانند پس از تلاش برای سرکوب آنها یا زمانی که تحت استرس زیادی باشند. تیک ها ممکن است در طول ماه ها بوجود بیایند و از بین بروند، از یک تیک به تیک دیگر تغییر کنند یا بدون هیچ دلیل مشخصی ناپدید شوند. اکثر افراد مبتلا به سندرم تورت نوع و الگوی منحصر به فرد خود را از تیک دارند. بسیاری از افراد مبتلا به سندرم تورت دوره هایی از تیک ها را تجربه میکنند که در فعالیتهای روزانه آنها اختلال ایجاد میکند.

سندرم تورت

علائم سندرم تورت یا تیک عصبی

اولین علائم سندرم تورت معمولاً در کودکان بین 7 تا 10 سال رخ می دهد، اما می توانند از 2 سالگی یا تا 18 سالگی شروع شوند. تیک هایی که بعد از 18 سالگی شروع میشوند، علائم سندرم تورت محسوب نمیشوند. حدود یک سوم از کودکان مبتلا به سندرم تورت تا زمانی که به سن بلوغ می رسند هیچ تیکی ندارند، یک سوم تا زمان بزرگسالی تیک های کمتر و خفیف تری دارند و یک سوم تا بزرگسالی تیک های شدید را ادامه می دهند.

پیشنهاد میکنیم انجام دهید: تست آنلاین میزان آرامش

برخی از علائم سندرم تورت عبارتند از:

  • چشمک زدن
  • پرش بینی
  • تکان دادن سر
  • شانه بالا انداختن
  • بال زدن بازو
  • لمس اشیا یا افراد
  • لگد زدن
  • کوبیدن
  • پریدن
  • زمزمه کردن
  • غرغر کردن
  • پاکسازی گلو
  • پارس کردن
  • فریاد زدن یک کلمه یا عبارت
  • تکرار کلمات دیگران (اکولالیا)
  • ترکیبی از حرکات و صداها

کوپرولالیا چیست؟

در حالی که برخی از افراد مبتلا به سندرم تورت ممکن است کلمات یا عبارات زشت یا نامناسب (کوپرولالیا) را صدا بزنند یا حرکات زشتی انجام دهند (کوپروپراکسی)، اینها با وجود ارتباط مکرر آنها با این اختلال، رفتارهای نسبتاً غیر معمولی هستند. تیک های حرکتی و صوتی غیرقابل کنترل را می توان به صورت ساده یا پیچیده طبقه بندی کرد: تیک های حرکتی ساده فقط یک گروه عضلانی را شامل می شود. حرکات پیچیده می توانند ترکیبی از بسیاری از تیک های حرکتی ساده یا مجموعه ای از حرکات باشند که بیش از یک گروه عضلانی را شامل میشود. علاوه بر تیک های حرکتی و صوتی، افراد مبتلا به سندرم تورت ممکن است دچار مشکلات دیگری هم بشوند، از جمله:

  • مشکلات یادگیری
  • مشکلات تمرکز
  • مسائل رفتاری، مانند رفتار پرخاشگرانه، خصمانه، تحریک پذیر و ناپخته
  • اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)
  • اختلال وسواس اجباری (OCD)
  • خودآزاری عمدی
  • اضطراب یا استرس عاطفی
  • مشکلات خواب، از جمله مشکل در به خواب رفتن، بی قراری در هنگام خواب، صحبت در هنگام خواب، راه رفتن در خواب یا کابوس
  • کاهش عزت نفس و اعتماد به نفس به دلیل مسخره شدن توسط دیگران

تأثیر سندرم تورت بر زندگی کودک متفاوت است. داشتن تیک بر هوش کودک تأثیر نمی گذارد، اما این وضعیت ممکن است در یادگیری و عزت نفس او اختلال ایجاد کند. برخی از تیک ها ممکن است منجر به ناراحتی در موقعیتهای اجتماعی شود.

تیک عصبی

علل و عوامل خطر

اعتقاد بر این است که اکثر افراد مبتلا به سندرم تورت دارای ژنی هستند که احتمال ابتلای آنها به این بیماری را افزایش میدهد که در پسران شایع تر از دختران است. نظریه دیگر این است که اختلال در برخی ناقل های عصبی در مغز که مسئول ارسال تکانه های عصبی هستند ممکن است یک عامل باشد. سلامت عاطفی و فیزیکی یا استرس بیرونی فرد نیز ممکن است در ایجاد سندرم تورت نقش داشته باشد.

تشخیص سندرم تورت

تشخیص سندرم تورت بر اساس سابقه پزشکی بیمار و وجود تیک است. تشخیص اغلب مستلزم ثبت سوابق علائم کودک و عملکرد مدرسه در یک دوره زمانی خاص 6 ماهه است. برای تشخیص سندرم تورت، موارد زیر باید وجود داشته باشد:

  • تیک ها قبل از 18 سالگی شروع می شوند.
  • حرکات بدن (تیک های حرکتی) و صداها یا کلمات (تیک های صوتی) هر دو وجود دارند (البته نه همیشه در یک زمان) و حداقل یک سال طول کشیده اند.
  • تیک ها چندین بار در روز، معمولاً در حملات، تقریبا هر روز رخ می دهند.
  • فرد بیش از سه ماه بدون تیک ندارد

تشخیص سندرم تورت می تواند دشوار باشد زیرا علائمی که شبیه تیک هستند می توانند ناشی از سایر اختلالات مرتبط باشند. آزمایشاتی برای بررسی سایر شرایط شامل الکتروانسفالوگرام (EEG) یا توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن سر برای بررسی اینکه آیا فرد ممکن است تشنج یا سایر مشکلات مغزی داشته باشد. روانپزشکان همچنین ممکن است آزمایش خون را برای بررسی سایر شرایط، از جمله استفاده بیش از حد از برخی داروها، مانند آمفتامین ها یا شرایط پزشکی نادر، تجویز کنند.

درمان سندرم تورت یا تیک عصبی

هیچ درمان شناخته شده ای برای سندرم تورت یا تیک به صورت پروتوکل محور وجود ندارد. هدف درمان، کمک به کنترل تیک است تا بیمار در زندگی روزمره دچار مشکل نشود. برنامه های درمانی باید توسط تیم های با تجربه از متخصصان، هماهنگ شود.

  • تکنیک های مدیریت رفتاری انجام شده در خانه، مشاوره حرفه ای، آرامش درمانی، نوروفیدبک، CBT رفتاری درمانی شناختی و رفتاری.
  • برخی داروها مانند هالوپریدول و داروهای نسل جدید تر می تواند در درمان علائم سندرم تورت مؤثر باشد.
  • جراحی مغز و تحریک عمقی مغز (DBS) در حال حاضر به عنوان درمانهای ممکن برای تیکها در حال بررسی هستند. تیک ها معمولاً با افزایش سن کودک کاهش می یابد. اکثر افراد مبتلا به سندرم تورت زندگی شخصی و حرفه ای پرباری خواهند داشت.

منبع: cedars-sinai.org

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 دیدگاه ها
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
آدرس
واتس اپ