9 روش برای درمان کودکان عصبی و پرخاشگر

خیلی وقت ها پیش می آید که رفتار فرزندتان باعث دلگرمی و خوشحالی شما میشود تا جایی که دوست دارید او را در آغوش بگیرید. اما مواقعی هم هست که احتمالا موجب عصبانیت شما میشود. به عنوان یک والد بهتر است بدانید که یک کودک نوپا یا پیش دبستانی ممکن است فاقد کنترل برای ابراز خشم بصورت مسالمت آمیز باشد و ممکن است بطور طبیعی با ناامیدی ضربه بزند، گریه کند یا گاز بگیرد. البته باید در نظر داشت که طغیانهای گاه به گاه طبیعی است. بویژه در هنگام عصبانیت اما عصبانیت های منظم میتواند نشانه ای از این باشد که کودک شما از منظر دکتر روانشناس کودک در کنترل احساسات خود مشکل دارد. تقریبا اغلب والدین در این زمان از خود میپرسند راه برخورد با پرخاشگری کودک چیست. کارهایی وجود دارد که میتوانید برای درمان کودک عصبی انجام دهید.

پیشنهاد میکنیم انجام دهید: سنجش آنلاین هوش کودک

چرا فرزند من انقدر عصبانی و پرخاشگر است؟

هنگامی که کودک شما عصبانی میشود، چه در خانه و چه در جمع، مشاهده میزان خشم یا عصبانیت از یک انسان کوچک میتواند گیج کننده باشد. و هنگامی که آن عصبانیتها بطور مکرر شروع به رخ دادن میکنند، میتواند نگران کننده باشد. فرزند شما ممکن است به دلایل زیادی عصبانی باشد یا رفتار پرخاشگرانه داشته باشد. برخلاف بزرگسالان، کودکان چندین دهه تجربه مدیریت احساسات خود را ندارند. هنگامی که آنها عصبانی میشوند، به راحتی توسط آن احساس تسخیر میشود و به یک طغیان خشم تبدیل میشود. اما چرا چنین میشود؟

همه احساسات، نه فقط خشم، در دوران کودکی قوی هستند. یک مددکار اجتماعی توضیح میدهد: «احساسات قوی ناشی از این است که کودک باید احساسات خود را به نمایش بگذارد تا احساس بهتری داشته باشد.» از طرفی دیگر، لب پیشانی مغز کودکان نصف اندازه مغز یک بزرگسال کاملا بالغ است. این بدان معناست که تکانشگری، تصمیم گیری، توانایی کودکان برای منطقی کردن و تصمیم گیری منطقی و آگاهانه تقریبا غیرممکن است!

دلایل زمینه ای پرخاشگری کودکان

در حالی که خشم، به خودی خود، یک احساس «بد» نیست، اما ممکن است نشانه ای از این باشد که اتفاق دیگری در حال وقوع است، به خصوص اگر متوجه شدید که کودکتان عصبانی تر یا پرخاشگرتر از حد معمول است.

برخی از دلایل خشم عبارتند از:

1) قلدری

تحقیقات نشان می دهد که قلدری می تواند تاثیرات گسترده ای بر روی کودکان داشته باشد، از جمله باعث می شود احتمال ابتلا به موارد زیر افزایش یابد:

• اضطراب شدید
• اختلالات شخصیتی
• افکار خودکشی

یک مطالعه در سال 2018 در فرانسه نشان داد که قلدری ممکن است بر رشد مغز نیز تاثیر بگذارد و باعث شود کودکان بیشتر مستعد عصبانیت و پرخاشگری شوند.

2) الگوی رفتاری در خانه

اگر کودکی بزرگسالان را در حال دعوا ببیند، ممکن است آن رفتار را تقلید کند؛ به خصوص اگر در هنگام یادگیری صحبت کردن در معرض عصبانیت و دعوا قرار بگیرد. کودکان پس از مشاهده مشاجره احساس استرس میکنند، که منجر به افزایش دمدمی مزاجی یا مشکلات خواب میشود. آنها همچنین ممکن است پس از رشد مهارت های زبانی خود، در بیان آرام احساسات خود مشکل داشته باشند. یک مطالعه در سال 2015 نشان می دهد که این اتفاق به این علت به وجود می آید که اختلافات خانوادگی می تواند نحوه پردازش احساسات مغز بچه ها را تغییر دهد.

3) سوء استفاده و ضربه روحی

چندین مطالعه نشان داده اند که آزار عاطفی و جسمی می تواند باعث ایجاد علائم روان شناختی در کودکان شود، از جمله تمایل به خشم و رفتار پرخاشگرانه. تجربیات آسیب زا نیز ممکن است اثرات مشابهی داشته باشند.

9 روش برای درمان کودکان عصبی

1) قوانین خانه را آموزش دهید

بچه ها تا زمانی که به آنها آموزش داده نشود، قوانین خانه را نمیدانند. بنابراین این یکی از مسئولیت های مهم والدین است. کودکان نوپا معمولا به لمس کردن و کاوش کردن علاقه مند هستند، بنابراین اگر چیزهای با ارزشی وجود دارد که نمیخواهید به آنها با دست و پا ضربه بزند، آنها را پنهان کنید. در نظر بگیرید که یک بخش جداگانه از خانه خود را ایجاد کنید که کودک شما بتواند با کتاب و اسباب بازی، بازی کنند. هر زمان که کودکان قانون مهمی را زیر پا بگذارند، باید فورا مورد تنبیه قرار گیرند تا متوجه شوند دقیقا چه اشتباهی انجام داده اند.

2) تهدیدها بزرگنمایی می شوند

همیشه تقویت مثبت رفتارهای دلخواه و آموزش رفتارهای جایگزین به کودکان به جای گفتن بس کن یا در غیر این صورت موثرتر است. به آنها بگویید دفعه بعد که عصبانی می شوند، باید به جای آن از کلمات استفاده کنند.

3) حواس پرتی سالم را ایجاد کنید

در حالی که روش های دیگری را برای پاسخ دادن به فرزندتان آموزش می دهید، همچنین هیچ اشکالی ندارد که گاهی حواس او را پرت کنید یا روش دیگری را امتحان کنید. تا زمانی که با ارائه تنقلات شیرین به او «رشوه» نمی دهید تا رفتار متفاوتی از خود نشان دهد، تغییر عمدی تمرکز او اشکالی ندارد.

4) کودکان نمی توانند خود را کنترل کنند

به یاد داشته باشید، کودکان نوپا کنترل طبیعی کمی دارند. آنها نیاز دارند که به آنها بیاموزید هنگام عصبانیت لگد نزنند، ضربه نزنند یا گاز نگیرند، بلکه احساسات خود را از طریق کلمات بیان کنند.

5) ما به همدیگر صدمه نمی زنیم

وقتی فرزندتان درگیر اختلاف با همبازی هایش می‎ شود، به دقت نظارت کنید. اگر اختلافی جزئی است، فاصله خود را حفظ کنید و اجازه دهید بچه ها خودشان آن را حل کنند. با این حال، زمانی که کودکان وارد دعوای فیزیکی می شوند که حتی پس از اینکه به آنها گفته شد دست از کار بکشند ادامه می یابد، باید مداخله کنید. بچه ها را از هم جدا کنید و آنها را جدا نگه دارید تا زمانی که آرام شوند. اگر دعوا به شدت خشونت آمیز باشد، ممکن است مجبور شوید بازی را پایان دهید. توجه داشته باشید که مهم نیست چه کسی آن را شروع کرده است، هیچ بهانه ای برای آزار دادن یکدیگر وجود ندارد. درنتیجه کودک باید متوجه شود که به جای دعوا، با لحن محکم «نه» بگوید، پشت کند یا به جای دعوا با دوستش مدارا کند.

6) کارت عالی بود

فرزندتان را به خاطر رفتار مناسب تحسین کنید و به او بگویید که هر زمان که از این تاکتیک ها به جای ضربه زدن، لگد زدن یا گاز گرفتن استفاده می کند، چگونه رفتار بزرگ شده ای دارد. توجه داشته باشید که هر زمان متوجه مهربانی و لطافت رفتار کودک خود میشوید، رفتار او را تقویت و تحسین کنید.

7) خلق و خوی خود را کنترل کنید

همیشه مراقب رفتار خود در اطراف فرزندتان باشید. یکی از بهترین راهها برای آموزش رفتار مناسب به او این است که خلق و خوی خود را کنترل کنید. اگر خشم خود را به روش های آرام و مسالمت آمیز ابراز می کنید، احتمالا فرزندتان از شما الگو خواهد گرفت. مرکز مشاوره کودک مکث با توجه به داشتن روانشناس کودک و دکتر روانشناس کودک می تواند در زمینه فرزند پروری گامی مهم در جهت بهتر شد شرایط شما فراهم کند.

8) قوی باشید

اگر باید فرزندتان را تنبیه کنید، در این مورد احساس گناه نکنید و عذرخواهی هم نکنید. اگر فرزندتان احساسات تردیدآمیز شما را حس کند، خودش را متقاعد خواهد کرد که در تمام مدت حق با او بوده. گرچه تنبیه فرزندان هرگز خوشایند نیست، اما بخش ضروری از والدین است. فرزند شما باید بفهمد که چه زمانی در اشتباه است، مهم است که مسئولیت اعمالش و عواقب آن را بپذیرد. البته در نظر داشته باشید که باید از تنبیه فیزیکی (مثل کتک زدن) اجتناب کنید. چرا که نتیجه عکس خواهد داشت.

9) سبک فرزندپروری

سبک فرزندپروری مقتدرانه می تواند به کودک شما کمک کند تا مهارت های تنظیم هیجانی را رشد دهد. این یک سبک از فرزندپروری است که پرورش دهنده و حمایت کننده است و در عین حال دارای محدودیت ها و انتظاراتی است. یک والد مقتدر به احساسات کودک گوش می دهد و نظم و انضباط و قوانین عادلانه را اجرا می کنند. مشخصه این سبک این است که والدین کاملا در لحظه در کنار فرزندان خود هستند تا واقعا کودک و اقدامات آنها را درک کنند.

منابع: positivepsychology.com و healthychildren.org و psychcentral.com