اختلال شخصیت ضد اجتماعی از نگاه مجله NHS

کامل ترین و جامع ترین مقاله در مورد اختلال شخصیت ضد اجتماعی: که یک نوع اختلال شخصیت از 3 گروه A B C است که در گروه B قرار دارد و شخصیت ضد اجتماعی در که این گروه است آن را چالش بر انگیز می کند و به دلیل رفتارهایی مانند مانند رفتارهای تکانشی، غیرمسئولانه و اغلب مجرمانه مشخص میشود. فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی معمولاً دستکاری کننده روانی، فریبکار و بی پروا است و به احساسات دیگران اهمیتی نمیدهد. مانند سایر انواع اختلال شخصیت، اختلال شخصیت ضد اجتماعی Anti social personality) و اختلال شخصیت مرزی (Borderline personality disorder) نیز در یک طیف قرار دارد. به این معنی که شدت آن می تواند از رفتار آگاهانه تا نقض مکرر قانون و ارتکاب جرایم جدی متغیر باشد. در نظر گرفته شده است که سایکوپات ها دارای شکل شدیدی از اختلال شخصیت ضد اجتماعی هستند.

علائم اختلال شخصیت ضد اجتماعی

• فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی ممکن است:
• استثمار، دستکاری یا نقض حقوق دیگران را داشته باشد،
• عدم نگرانی، ناراحتی یا پشیمانی از رفتار خود با دیگران نداشته باشد.
• رفتار غیرمسئولانه دارد و نسبت به رفتار مناسب اجتماعی بی توجهی نشان میدهد
• در حفظ روابط طولانی مدت مشکل دارد
• قادر به کنترل خشم خود نیستد
• احساس گناه ندارند یا از اشتباهات خود درس نمی گیرند
• دیگران را به خاطر مشکلات زندگیشان سرزنش کنند
• مکررا قانون را زیر پا میگذارند.

کودکی افراد ضد اجتماعی

فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی در دوران کودکی دارای سابقه اختلال سلوک مانند فرار از مدرسه (نرفتن به مدرسه)، بزهکاری (مثلاً ارتکاب جرم یا سوء مصرف مواد) و سایر رفتارهای مخرب و پرخاشگرانه خواهد بود.

شخصیت ضد اجتماعی چقدر نادر است؟

علائم شامل عدم انطباق با قانون، عدم تداوم شغل ثابت، دستکاری دیگران برای منافع شخصی، فریب دیگران و عدم ایجاد روابط بین فردی پایدار است. شیوع مادام العمر برای ASPD از 2% تا 4% در مردان و از 0.5% تا 1% در زنان گزارش شده است.

چه کسی به اختلال شخصیت ضد اجتماعی مبتلا می شود؟

• اختلال شخصیت ضداجتماعی در مردان بیشتر از زنان تأثیر می گذارد.
• مشخص نیست که چرا برخی از افراد، به اختلال شخصیت ضد اجتماعی مبتلا می شوند، اما تصور می شود که هم ژنتیک و هم تجربیات آسیب زا در دوران کودکی، مانند کودک آزاری یا بی توجهی، نقش مهمی دارند.
• فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی اغلب در شرایط سخت خانوادگی بزرگ شده است.
• یک یا هر دو والدین ممکن است از الکل سوء استفاده کنند، و تعارض والدین و تربیت شدید و سخت گیرانه و ناسازگار در گذشته آنها رایج است.

این نوع مشکلات در دوران کودکی اغلب منجر به مشکلات رفتاری در دوران نوجوانی و بزرگسالی می شود.

ویژگی های اختلال شخصیت ضد اجتماعی

رفتار مجرمانه یکی از ویژگی های کلیدی اختلال شخصیت ضداجتماعی است و این احتمال وجود دارد که فرد مبتلا به این اختلال در مقطعی از زندگی خود مرتکب جرم شود و به زندان بیفتد. مشخص شده است که مردان مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی 3 تا 5 برابر بیشتر از زنان نسبت به افراد بدون این اختلال،احتمال سوء مصرف الکل و مواد مخدر دارند. همچنین خطر مرگ زودرس در نتیجه رفتارهای بی ملاحظه یا اقدام به خودکشی در آنها افزایش می یابد. افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی نیز بیشتر در دوران بزرگسالی دچار مشکلات ارتباطی و بیکاری و بی خانمانی می شوند.

تشخیص اختلال شخصیت ضد اجتماعی

برای تشخیص اختلال شخصیت ضداجتماعی، معمولاً یک فرد قبل از 15 سالگی سابقه اختلال شخصیت سلوک دارد. اختلال شخصیت ضد اجتماعی پس از ارزیابی دقیق روانشناختی تشخیص داده می شود. تشخیص تنها در صورتی امکان پذیر است که فرد 18 سال یا بیشتر داشته باشد و حداقل 3 مورد از معیارهای رفتاری زیر اعمال شود:

• قانون شکنی مکرر
• مکرر فریبکار بودن
• تکانشی بودن یا ناتوانی در برنامه ریزی آینده
• تحریک پذیر و پرخاشگر بودن
• بی توجهی بی پروا به ایمنی خود یا دیگران
• به طور مداوم غیر مسئولانه رفتار کردن
• عدم پشیمانی

این علائم بخشی از یک دوره اسکیزوفرنی یا شیدایی نیستند - آنها بخشی از شخصیت و رفتار روزمره یک فرد هستند. این رفتار معمولاً در اواخر نوجوانی و اوایل دهه 20 زندگی شدیدتر و چالش برانگیزتر می شود. ممکن است تا زمانی که فرد به 40 سالگی خود برسد بهبود یابد.

درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی

در گذشته تصور می شد که اختلال شخصیت ضد اجتماعی یک اختلال مادام العمر است، اما اینطور نیست و گاهی اوقات می توان آن را مدیریت و درمان کرد. شواهد نشان می دهند که رفتار می تواند در طول زمان با درمان بهبود یابد، حتی اگر ویژگی های اصلی مانند عدم همدلی باقی بماند. اما اختلال شخصیت ضد اجتماعی یکی از دشوارترین انواع اختلالات شخصیت برای درمان است.فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی نیز ممکن است تمایلی به درمان نداشته باشد و تنها زمانی درمان را شروع کند که دادگاه دستور انجام آن را بدهد.

درمان توصیه شده برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی با در نظر گرفتن عواملی مانند سن، سابقه توهین و وجود مشکلات مرتبط مانند سوء مصرف الکل یا مواد مخدر به شرایط او بستگی دارد. خانواده و دوستان فرد اغلب نقش فعالی در تصمیم گیری در مورد درمان و مراقبت از او خواهند داشت. گاهی اوقات، ممکن است از خدمات سوء مصرف مواد و مراقبت های اجتماعی نیز کمک گرفته شود

درمان های گفتاری

گاهی اوقات از درمان شناختی رفتاری (CBT) برای درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی استفاده می شود. این یک گفتار درمانی است که هدف آن کمک به فرد برای مدیریت مشکلات خود با تغییر طرز تفکر و رفتار است. درمان مبتنی بر ذهنیت (MBT) نوع دیگری از گفتار درمانی است که در درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. درمانگر فرد را ترغیب می کند تا طرز تفکر خود و چگونگی تأثیر وضعیت روانی بر رفتار او را در نظر بگیرد.

جوامع درمانی دموکراتیک (DTC)

شواهد نشان می دهد که برنامه های مبتنی بر جامعه می تواند یک روش درمانی طولانی مدت موثر برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی باشد و در زندان ها رواج بیشتری پیدا می کند. برای مثال DTC نوعی درمان اجتماعی است که هدف آن رسیدگی به کنترل رفتار تکانه ای و همچنین نیازهای عاطفی و روانی آنها است. این بر اساس گروه های بزرگ و کوچک درمانی است و بر مسائل جامعه تمرکز می کند و محیطی را ایجاد می کند که هم کارکنان و هم زندانیان در تصمیم گیری های جامعه سهیم باشند.

همچنین ممکن است فرصت هایی برای کار آموزشی و حرفه ای وجود داشته باشد. طول درمان توصیه شده 18 ماه است، زیرا نیاز به زمان کافی برای ایجاد تغییرات و اعمال مهارت های جدید برای فرد وجود دارد. خودانگیختگی عامل مهم دیگری برای پذیرش در این نوع طرح است. برای مثال، فرد باید مایل باشد که به عنوان بخشی از یک جامعه کار کند، در گروه ها شرکت کند و تابع روند دموکراتیک باشد.

دارو درمانی

شواهد کمی در حمایت از استفاده از دارو برای درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی وجود دارد، اما برخی از داروهای ضد روان پریشی و ضد افسردگی ممکن است در برخی موارد مفید باشند. کاربامازپین و لیتیوم ممکن است به کنترل علائمی مانند پرخاشگری و رفتار تکانشی کمک کنند و دسته ای از داروهای ضد افسردگی به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) ممکن است خشم و علائم اختلال شخصیت عمومی را بهبود بخشند.

اختلال شخصیت ضداجتماعی یک نوع اختلال شخصیت چالش برانگیز است که با رفتارهای تکانشی، غیرمسئولانه و اغلب مجرمانه مشخص می شود. فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی معمولاً دستکاری، فریبکار و بی پروا است و به احساسات دیگران اهمیتی نمی دهد. مانند سایر انواع اختلال شخصیت، اختلال شخصیت ضد اجتماعی نیز در یک طیف قرار دارد، به این معنی که شدت آن می تواند از رفتار آگاهانه تا نقض مکرر قانون و ارتکاب جرایم جدی متغیر باشد. در نظر گرفته شود که سایکوپات ها دارای شکل شدیدی از اختلال شخصیت ضد اجتماعی هستند.

تفاوت فرد عادی با اختلال شخصیت

فردی که دارای اختلال شخصیت است، بسیار متفاوت از افراد عادی فکر می کند، احساس می کند، رفتار می کند یا با دیگران ارتباط برقرار می کند. انواع مختلفی از اختلال شخصیت وجود دارد. علائم بسته به نوع اختلال شخصیت متفاوت است. به عنوان مثال، فردی که دارای اختلال شخصیت مرزی است (یکی از رایج ترین انواع آن) تمایل به اختلال در شیوه های تفکر، رفتار تکانشی و مشکلات کنترل احساسات خود دارد. آنها ممکن است روابط شدید اما ناپایدار داشته باشند و نگران این باشند که مردم آنها را رها کنند.

فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی معمولاً به راحتی ناامید می شود و در کنترل خشم خود مشکل دارد. آنها ممکن است دیگران را به خاطر مشکلات زندگی خود سرزنش کنند و پرخاشگر و خشن باشند و با رفتار خود دیگران را ناراحت کنند. فرد مبتلا به اختلال شخصیت ممکن است مشکلات روانی دیگری نیز داشته باشد، مانند افسردگی و سوء استفاده از مواد.

رویکردهای درمانی در درمان اختلال شخصیت

همانطور که گفته شد،گفتگو درمانی جایی است که فرد با یک درمانگر صحبت می کند تا درک بهتری از افکار، احساسات و رفتارهای خود پیدا کند. بسته به شدت بیماری و سایر مشکلاتی که فرد ممکن است داشته باشد، درمان می تواند چندین ماه یا سال طول بکشد. درمانگر علاوه بر گوش دادن و بحث در مورد مسائل مهم با فرد، ممکن است راهبردهایی را برای حل مشکلات شناسایی کند و در صورت لزوم به او کمک کند تا نگرش و رفتار خود را تغییر دهد.

جوامع درمانی (TCs) مکان هایی هستند که شخص بطور فشرده از درمان گروهی استفاده میکند و تجربه ابتلا به اختلال شخصیت به طور عمیق مورد بررسی قرار می گیرد. فرد معمولاً برای چند هفته یا چند ماه در این محیط حضور دارد بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت با گذشت زمان بهبود می یابند. درمان روانشناختی یا پزشکی اغلب مفید است، اما گاهی اوقات حمایت تنها چیزی است که لازم است. هیچ رویکرد واحدی برای تمام افراد وجود ندارد که برای همه مناسب باشد - درمان باید متناسب با فرد و شرایط او و شدت اختلال باشد.

مزایای هنر درمانی در افراد مبتلا به اختلالات شخصیت

هنر درمانی به طور گسترده در درمان بیماران مبتلا به اختلالات شخصیتی (PDs) استفاده می شود. رویکردهای روان درمانی فعلی ممکن است از این درمان اضافی برای بهبود اثربخشی آنها سود ببرند. اما دیدگاه بیمار نسبت به این درمان چیست؟ این مطالعه مزایای درک شده هنر درمانی را برای بیماران مبتلا به PD مورد بررسی قرار داد تا اجازه دهد دیدگاه ارزشمند بیماران در نظر گرفته شود. با استفاده از یک مطالعه پیمایشی کمی در طول 3 ماه (N = 528)، نشان داد که اکثر بیماران سود بسیار زیادی از هنردرمانی گزارش کردند.

در درجه اول در عملکرد عاطفی و اجتماعی. پیشرفت ها در اهداف خاصی متمرکز شده اند که پنج هدف بالاترین امتیاز را گرفتند. بیان احساسات، تصویر بهتر (پایدارتر مثبت تر) از خود، انتخاب شخصی خودمختاری، شناخت، بینش و تغییر الگوهای شخصی. احساسات، رفتارها و افکار و برخورد با محدودیت ها و یا آسیب پذیری های خود.

چرا من اینقدر ضد اجتماعی هستم؟

معلوم نیست چرا برخی افراد دچار اختلال شخصیت ضد اجتماعی می شوند. اما تصور می شود که هم ژنتیک و هم تجربیات آسیب زا در دوران کودکی، مانند کودک آزاری یا بی توجهی، نقش دارند. فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی اغلب در شرایط سخت خانوادگی بزرگ شده است.

چند درصد از مردم شخصیت ضد اجتماعی دارند؟

مطالعات طولانی مدت نشان می دهد که علائم اختلال شخصیت ضد اجتماعی معمولاً با افزایش سن افراد کاهش می یابد. تخمین زده می شود که بین. 6% و 3.6% بزرگسالان و در بین مردان سه برابر بیشتر از زنان شایع است.

کدام MBTI کمتر اجتماعی است؟

حداقل: ENTP (ENTP)

آیا افراد مبتلا به ASPD می توانند عاشق شوند؟

نتایج نشان می دهد که افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی قادر به توصیف احساسات عشق و نفرت هستند و زبان آنها گویا و قانع کننده است. آنها دانش عاطفی و توانایی تصور احساسات دارند. آنها بیشتر از گروه کنترل بر روی خود متمرکز بودند.

آیا بودن با فرد ضد اجتماعی چیز بدی است؟

ASPD می تواند خطرناک باشد زیرا شما در معرض خطر زیادی برای آسیب جسمی یا عاطفی به خود و اطرافیان خود هستید. اختلال شخصیت ضد اجتماعی یکی از بسیاری از اختلالات شخصیتی است. اختلالات شخصیت بر نحوه تفکر یا رفتار شما تأثیر می گذارد.

آیا افراد غیر اجتماعی IQ پایینی دارند؟

به گفته پروفسور Emily Simonoff از موسسه روانپزشکی، روانشناسی و علوم اعصاب، متغیرهای زیادی وجود دارد که به طور مداوم با ASPD مرتبط هستند، مانند: بیش فعالی و اختلال سلوک در دوران کودکی، جنایت در بزرگسالی، نمرات IQ پایین، و مشکلات خواندن.

منبع: nhs.uk