تفاوت افسرده خویی با افسردگی

در دنیای پر سرعت و در حال تحول و تقاضای امروزی، استرس و افسردگی اجتناب ناپذیر شده و میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داده است. آمارها نشان می دهد که 16.2 میلیون بزرگسال در ایالات متحده با حداقل یک دوره افسردگی اساسی در کل زندگی خود مواجه هستند. از سوی دیگر، 1.3٪ از بزرگسالان در ایالات متحده علائم دیس تایمی را در یک مقطع زمانی گزارش میکنند. در حالی که استرس و افسردگی شرایط متمایزی هستند، اغلب در هم تنیده می شوند و چرخه معیوبی را تشکیل می دهند که شکستن آن دشوار می شود. آسیب پذیری های این مبارزات خاموش به تدریج به زندگی فرد نفوذ می کند و بر کیفیت زندگی، روابط بین فردی، زندگی کاری و غیره تأثیر می گذارد.

پیشنهاد میکنیم انجام دهید: تست افسردگی بک

چه چیزی باعث افسردگی می شود؟

افسردگی همیشه در پاسخ به نارضایتی یا سوگواری ایجاد نمی شود. بسیاری از مردم حتی زمانی که زندگی آنها رو به روال پیش میرود نیز حملات افسردگی را تجربه میکنند. افراد میتوانند بیش از یک دلیل در پس شروع افسردگی داشته باشند. علاوه بر تغییرات ساختاری، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی که در مغز رخ می دهد، شایع ترین علل حملات افسردگی عبارتند از:

• اختلال در مکانیسم تنظیم خلق و خوی
• آسیب پذیری ژنتیکی
• مشکلات سلامت جسمانی
• استرس یا رویدادهای زندگی (از دست دادن عزیزان و غیره)
• عوارض دارویی

علائم و نشانه های دیس تایمی در مقابل افسردگی اساسی

نشخوار فکری گاه به گاه، غمگینی، بحران، بی خوابی و نوسانات خلقی، همه این موارد هم به عنوان علائم افسردگی و هم علائم دیس تایمی در نظر گرفته می شود. اما در دیس تایمی مدت و شدت علائم در مقابل افسردگی اساسی، بیشتر است یعنی دارا بودن این علائم به مدت حداقل ۲ سال. دیس تایمی و افسردگی اساسی از اختلالات رایج سلامت روان با علائم مشابه هستند که اغلب با یکدیگر به اشتباه گرفته می شوند.

معیارهای DSM-5 برای تشخیص افسردگی

•  وجود 5 علامت یا بیشتر برای یک دوره 2 هفته ای مداوم از همه علائم.
•  از بین همه علائم، یکی از علائم باید خلق افسرده مداوم یا از دست دادن علاقه باشد.
•  نوسان وزن آشکار
•  تغییر اشتها
•  تحریک پذیری
•  خستگی
•  مشکل در دقت و تمرکز
•  بی خوابی

شباهت ها و تفاوت های دیس تایمی در مقابل افسردگی اساسی

تفاوت اصلی بین دیستیمیا و افسردگی اساسی، طول عمر علائم است. دوره های افسردگی که دو یا چند هفته طول می کشد، حاکی از افسردگی شدید است. افسردگی اساسی می تواند بین 4 تا 8 ماه طول بکشد، اگرچه این دوره ممکن است با درمان اولیه به 3 تا 6 ماه کاهش یابد. در مقابل، افراد مبتلا به دیس تایمی، علائم شدیدتری نسبت به افسردگی اساسی تحمل می کنند و ممکن است به مدت دو سال یا بیشتر طول بکشند. با این حال، گسترش دوره افسردگی به عوامل فردی مانند اصلاح سبک زندگی، شدت تروما و مداخله درمانی بستگی دارد.

آیا می توان همزمان دیستیمیا و اختلال افسردگی اساسی - افسردگی مضاعف داشته باشید؟

افسردگی مضاعف ترکیبی از علائم افسردگی اساسی و دیس تایمی است. این وضعیتی است که در آن افراد هم علائم افسردگی مداوم (دیستیمیا) و هم دوره هایی از افسردگی اساسی را تجربه می کنند. بیش از نیمی از مبتلایان به دیس تایمیا در نهایت علائم بدتری را تجربه می کنند که علاوه بر تشخیص دیس تایمیک، باعث ایجاد یک بیماری افسردگی اساسی می شود، وضعیتی که به عنوان افسردگی مضاعف شناخته می شود. نشانگرهای گفتاری شفاهی مانند میل به خودکشی، میل به کشتن شخصی، یا شاید جملات منفعلانه مانند "من می خواهم بخوابم و هرگز بیدار نخواهم شد" هشدار دهنده و نشان دهنده افسردگی مضاعف است.

اگر شما یا شخصی که می شناسید با برخی از نشانگرهای کلامی بالقوه زیر که نشان دهنده افسردگی مضاعف هستند سر و کار دارید، باید به یک روانپزشک مراجعه کنید یا به دنبال کمک باشید.

• ابراز غم و اندوه یا ناامیدی مکرر: جملاتی مانند «من همیشه احساس ناراحتی می کنم» یا «دیگر هیچ چیز مرا خوشحال نمی کند»
• بی انگیزگی: «من انرژی لازم برای انجام هیچ کاری را ندارم»
• اظهارات انتقادی از خود: «من خیلی شکست خورده ام. " یا "من به اندازه کافی توانایی ندارم"
• احساس بی ارزشی: "من لایق خوشبختی نیستم"
• مشکل در تمرکز یا عدم تصمیم گیری: "من نمی توانم تصمیم بگیرم برای خودم چه می خواهم" یا نشان دادن علائم ناهماهنگی شناختی
• افکار خودکشی مکرر: «من می خواهم به زندگی خود پایان دهم».

با این حال، نشانگرهای فوق، شاخص های قطعی افسردگی مضاعف نیستند و باید به دنبال تشخیص مناسب برای مدیریت آن بود.

تاثیر افسردگی بر سلامتی

استرس روانی باعث افسردگی می شود و همچنین اثرات فیزیکی بر بدن و مغز وارد می کند و در نتیجه تغییرات هورمونی را القا می کند.علاوه بر این، استرس سیستم ایمنی را فعال می کند و مواد شیمیایی به نام سیتوکین ترشح می کند که با افسردگی مرتبط است. این مواد شیمیایی به طور فعال بر بافت های مغز از جمله هیپوکامپ تأثیر می گذارند و به بروز علائم مرتبط با بیماری روانی کمک می کنند. افسردگی همچنین بر سلامت قلب تأثیر می گذارد و خطر حوادث قلبی را افزایش می دهد، از جمله:

• افزایش خطر بیماری قلبی: شرایطی مانند بیماری عروق کرونر، حملات قلبی و نارسایی قلبی.
• پیشرفت سریع بیماری های قلبی موجود: افسردگی می تواند نتایج را برای افرادی که قبلاً بیمار قلبی تشخیص داده شده اند بدتر کند و منجر به پیشرفت سریعتر بیماری آنها شود.
• ریتم نامنظم قلب: افسردگی می تواند باعث تپش قلب و ریتم غیر طبیعی قلب مانند آریتمی شود.
• افزایش التهاب: افسردگی با افزایش التهاب در بدن همراه است که می تواند به رگ های خونی آسیب برساند و باعث پیشرفت آترواسکلروز (تجمع پلاک) شود.
• اختلال در عملکرد قلب: افسردگی می تواند بر عملکرد قلب تأثیر منفی بگذارد و بر توانایی آن در پمپاژ خون موثر تأثیر بگذارد و منجر به کاهش برون ده قلبی شود.
• نرخ مرگ و میر بالاتر: افسردگی با نرخ مرگ و میر بالاتر در میان افراد مبتلا به بیماری های قلبی از قبل موجود مرتبط است.

اصلاحات سبک زندگی

تکنیک های مدیریت استرس می تواند به پیشگیری از علائم افسردگی کمک کند. برخی از تکنیک های تنظیم استرس عبارتند از:

• خواب کافی و کاهش زمان استفاده از صفحه نمایش
• یک رژیم غذایی سالم و متعادل
• ورزش منظم
• پیدا کردن یک سرگرمی آرامش بخش، مانند باغبانی یا نجاری
• کاهش مصرف کافئین یا الکل
• تمرینات تنفسی مدیتیشن

روان درمانی

جستجوی درمان نه تنها برای افراد مبتلا به افسردگی مفید است، بلکه به دیگران نیز انگیزه می دهد تا بر ترس از جستجوی درمان غلبه کنند و تجربیات خود را با دیگران به اشتراک بگذارند.گفتگو با یک درمانگر، مشاور یا متخصص سلامت روان یک استراتژی مفید برای مدیریت استرس و افسردگی است. هم اضطراب مزمن و هم افسردگی را می توان با گفتگو درمانی به تنهایی یا در ترکیب با درمان رفتاری شناختی (CBT) با موفقیت درمان کرد.

در نتیجه، افسرده خویی و افسردگی اساسی اختلالات خلقی هستند که به طور قابل توجهی بر سلامت روان تأثیر می گذارد و کیفیت زندگی را مختل می کند. چشم انداز افرده خویی در مقابل افسردگی اساسی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. با این حال، با درمان، می توان علائم و بهزیستی کلی را مدیریت کرد. علاوه بر این، با شرکت در کارآزمایی های بالینی روانپزشکی، ممکن است بتوانید مسیری برای زندگی سالم ایجاد کنید.

منبع: reviveresearch.org