10 اختلال روانی فوق خطرناک برای انسان

اختلالات روحی و روانی الگوهایی از علائم روانشناختی هستند که بیش از یک بخش از زندگی فرد را تحت تأثیر قرار میدهند. این اختلالات بر خلق و خو، نحوه تفکر و نحوه عمل افراد تأثیر میگذارد. میلیون ها نفر در سراسر جهان به بیماری روحی و روانی مبتلا هستند که می تواند مشکلات زیادی را ایجاد کند و انجام زندگی روزمره را دشوار و حتی غیر ممکن کند. ۱0 اختلال سلامت روان که در سال ۲۰۲۳ بعنوان شایعترین و دشوارترین اختلالات شناخته شده است را به ترتیب از سخت ترین و دشوارترین اختلال که شاید برای شما بسیار عجیب باشد را در این مقاله بررسی می کنیم.

1. اختلالات خوردن Eating disorders

اختلال خوردن یک اختلال رفتاری است که با رفتارها و عادات غذایی غیرطبیعی تعریف می شود که بر سلامت جسمی یا روانی فرد تأثیر منفی می گذارد. اختلالات خوردن ۹/. درصد از زنان و ۳/. درصد از مردان را تحت تاثیر قرار می دهد. اختلالات خوردن، مانند سایر اختلالات روانی، می تواند یک جزء ژنتیکی داشته باشد. اغلب افراد علاوه بر اختلال خوردن، از اضطراب، افسردگی و اختلال وسواس فکری اجباری نیز رنج می برند.

نشانه های اختلالات خوردن Eating disorders

اختلالات خوردن یا اختلالات تغذیه ای مجموعه ای از مشکلات روحی هستند که با الگوی ناصحیح یا نامتعادل در مصرف غذا، توجه بیش از حد به وزن یا شکل بدن، و اغلب با احساسات ناامیدی و نارضایتی از بدن همراه است. درک این اختلالات می تواند کمک کند تا افراد مناسب اقدامات درمانی را انتخاب کنند. در ادامه، نشانه های اصلی اختلالات خوردن را بررسی می کنیم:

انواع اختلالات: اختلالات خوردن انواع مختلفی دارند، از جمله اختلال خوردن بیش از حد (Binge Eating Disorder)، بولیمیا نروس (Bulimia Nervosa)، و انورکسیا نروس (Anorexia Nervosa). هر یک از این اختلالات دارای نشانه ها و علائم مشخصی هستند.

1. تغییرات در الگوی غذا خوردن: افراد مبتلا به اختلالات خوردن ممکن است الگوی عادات غذایی شان را تغییر دهند، از جمله خوردن بیش از حد یا کمتر از حد، استفاده از روش های ناصحیح برای کاهش وزن، یا حتی اجتناب یا تکانه در خوردن.
2. تغییرات در وزن و شکل بدن: تغییرات ناگهانی در وزن یا شکل بدن می تواند نشانه های اختلالات خوردن باشد. این تغییرات ممکن است شامل کاهش وزن بیش از حد در انورکسیا یا نشانه های ناپایداری در وزن در اختلالات دیگر باشد.
3. اهمال بهداشتی: افراد مبتلا به اختلالات خوردن ممکن است اهمال بهداشتی نشان دهند، از جمله عدم مراقبت از خود، عدم شستشوی دوره ای، یا استفاده از روش های ناامن برای کاهش وزن.
4. اضطراب و افسردگی: اختلالات خوردن معمولاً با اضطراب، افسردگی و احساسات ناامیدی همراه هستند. این احساسات ممکن است به دنبال ناکامی در کنترل رفتارهای غذایی یا تأثیرات منفی بر وضعیت روحی و روانی باشند.
5. اختلالات جسمی: افراد مبتلا به اختلالات خوردن ممکن است از عوارض جسمی مختلفی رنج ببرند، از جمله اختلالات گوارشی، ضعف عمومی، کاهش سیستم ایمنی بدن، و مشکلات قلبی.

درک این نشانه ها و جستجوی کمک حرفه ای می تواند به افراد کمک کند تا درمان مناسب را برای اختلالات خوردن خود پیدا کنند و به بهبودی روانی و جسمی دست یابند.

2. اسکیزوفرنی Schizophrenia

اختلالی که باعث می شود ارتباط بیمار با دنیای واقعی از بین برود. افراد مبتلا به اختلال طیف اسکیزوفرنی ممکن است صداهایی را بشنوند که دیگران نمی شنوند، یا ممکن است فکر کنند که افرادی می توانند ذهن آن ها را بخوانند، افکارشان را کنترل کنند یا برای صدمه زدن به آنها برنامه ریزی کنند. آنها ممکن است به چیزهایی فکر کنند که درست نیست یا تصورات اشتباهی در مورد آنچه در اطرافشان می گذرد داشته باشند.

نشانه های اسکیزوفرنی Schizophrenia

اسکیزوفرنی یک اختلال روانی جدی است که با واقع پردازی غلط، افکار ناهنجار، احساسات مختلط، و مشکلات در تفکر و رفتار همراه است. این اختلال ممکن است به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد. در زیر، برخی از نشانه های مهم اسکیزوفرنی را بررسی می کنیم:

1. هذیان: افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است هذیان هایی را تجربه کنند، که به معنای دیدن، شنیدن یا حتی لمس کسانی یا چیزهایی است که واقعیت ندارند. این هذیانها معمولاً به عنوان تجربیات واقعی درک می شوند.
2. توهمها: افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است توهمها را تجربه می کنند، که به معنای باورهای غلط و نادرست است. این توهمها ممکن است شامل باورهای توطئه، اعتقاد به قدرت های فراطبیعی، یا اعتقاد به اینکه دیگران به طور مداوم در حال مشاهده و نظارت بر آن ها هستند، باشد.
3. انحراف از واقعیت: افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است با مشکلاتی در تفسیر و درک واقعیت مواجه شوند. آن ها ممکن است وقایع را به صورت نادرست تفسیر کنند یا باورهای خود را به عنوان واقعیت مطلق در نظر بگیرند.
4. اختلال در تفکر و تمرکز: افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است دشواری هایی در تمرکز داشته باشند و به طور متناوب در تفکرشان انحراف داشته باشند. این می تواند باعث مشکلات در انجام وظایف روزمره و حتی درک واقعیت شود.
5. مشکلات رفتاری: افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است مشکلاتی در رفتار داشته باشند، از جمله عدم مراقبت از خود، تنش های بیش از حد، یا رفتارهای ناگهانی و ناپیش بینی.
6. انزوا و انحطاط: افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است به تدریج از ارتباطات اجتماعی دور شوند و در جامعه انزوا کنند. این می تواند به تدریج باعث احساس انزوا و انحطاط شود.

هر یک از این نشانه ها به تنهایی نمی توانند به تشخیص اسکیزوفرنی کمک کنند، اما اگر چندین از آن ها همزمان و در طول مدت زمان طولانی و در سطحی بالا دیده شوند، ممکن است نشانه های اسکیزوفرنی باشند. در صورتی که شما یا کسی دیگری این نوع نشانه ها را تجربه می کند، بهتر است به یک متخصص روانپزشکی مراجعه کنید تا ارزیابی و درمان مناسبی دریافت کنید.

۳. اختلال طیف اوتیسم Autism spectrum disorder

(اوتیسم)، اختلالی نورولوژیک است که خودش را در سال های اولیه رشد کودک نمایان می کند. این اختلال باعث مشکلاتی چون رفتارهای تکراری وکلیشه ای،نقص در مهارتهای ارتباطی کلامی و غیر کلامی و رفتارهای اجتماعی می گردد. کودکان و بزرگسالان دارای اختلال طیف اوتیسم در زمینه ارتباط کلامی و غیرکلامی، مهارت های شناختی معمول، رفتارهای اجتماعی، فعالیت های سرگرم کننده و بازی دارای مشکل مییباشند.

نشانه های اختلال طیف اوتیسم Autism spectrum disorder

اختلال طیف اوتیسم (Autism Spectrum Disorder یا ASD) یک اختلال روانی است که تأثیر گسترده ای بر رفتار، تعامل اجتماعی، و توانایی ارتباطی افراد دارد. این اختلال معمولاً در سنین کودکی ظاهر می شود و می تواند از سطح خفیف تا شدید و تمام ویژگی های اوتیسم را دربرگیرد. در زیر، برخی از نشانه های مهم اختلال طیف اوتیسم را بررسی می کنیم:

مشکلات در تعامل اجتماعی: افراد مبتلا به ASD ممکن است دشواری هایی در برقراری و حفظ روابط اجتماعی داشته باشند. آن ها ممکن است با نگرانی هایی مانند تفهم احساسات دیگران، توانایی درک شدنی که دیگران نشان می دهند، و استفاده از زبان غیرکلامی مشکل داشته باشند.

1. مشکلات در توانایی ارتباطی: افراد مبتلا به ASD ممکن است دشواری هایی در ارتباط زبانی و غیر زبانی داشته باشند. آن ها ممکن است دچار مشکلات در صحبت کردن، فهمیدن جملات ساده، و یا تفسیر زبان بدن باشند.
2. تکراری یا رفتارهای محدود: افراد مبتلا به ASD ممکن است به طور متناوب درگیر رفتارهای تکراری یا محدود شوند، از جمله چرخیدن، دست زدن، یا تکرار عبارات یا کلمات به صورت مکرر.
3. حساسیت های حسی: بسیاری از افراد مبتلا به ASD حساسیت های حسی دارند و ممکن است به طور زیادی به تحریکات صوتی، نوری، بویایی، یا لمسی واکنش نشان دهند.
4. تأخیر در توسعه زبانی و تفکری: بسیاری از افراد مبتلا به ASD ممکن است با تأخیر در توسعه زبانی و تفکری روبرو شوند. این ممکن است شامل تأخیر در شروع صحبت کردن، مشکلات در فهم و استفاده از زبان، و یا تأخیر در توانایی حل مسائل باشد.
5. تمایل به مشکلات در تعاملات اجتماعی: برخی از افراد مبتلا به ASD تمایل دارند به مشکلات در تعاملات اجتماعی، از جمله انزوا، اجتناب از چشم درد دیگران، یا عدم توانایی در تشخیص واقعیت های اجتماعی.

هر فرد ممکن است نشانه های متفاوتی از ASD داشته باشد و شدت و نوع این نشانه ها می تواند بین افراد متفاوت باشد. در صورتی که این نوع نشانه ها در کودکان یا بزرگسالان مشاهده می شود، مهم است به یک متخصص اطفال یا روان پزشک مراجعه کرده و ارزیابی و درمان مناسبی دریافت کنید.

۴. شیدایی mania

این اختلال با داشتن خلق و خوی بالا، گسترده یا آشفته همراه با انرژی و فعالیت بسیار زیاد مشخص میشود. در طول دوره های شیدایی، افراد ممکن است گاهی اوقات احساس پریشانی، تحریک پذیری و اطمینان بیش از حد نسبت به خود با خود شیفتگی بسیار بالا همراه باشد. با بدتر شدن شیدایی، علائم روان پریشی مانند توهمات بزرگ و هذیان ممکن است ظاهر شوند.

نشانه های شیدایی mania

شیدایی (Mania) یکی از دو وضعیت مختلط در اختلال دو قطبی (Bipolar Disorder) است که با احساسات بسیار بلندمدت، افکار تند و پرانرژی، و تغییرات در رفتار و فعالیت های روزانه همراه است. زمانی که شیدایی رخ می دهد، فرد ممکن است تغییرات قابل مشاهده ای در رفتار، تفکر، و عملکرد خود نشان دهد. در زیر، برخی از نشانه های شیدایی را بررسی می کنیم:

1. افزایش انرژی و فعالیت: افراد در وضعیت شیدایی اغلب احساس افزایش انرژی، تندی در گفتار و حرکت، و افزایش فعالیت های روزمره می کنند. آن ها ممکن است به طور مداوم در حال حرکت باشند، تا حدی که نیاز به خواب کمتری داشته باشند.
2. افکار تند و ایده های بی پایه: افراد در وضعیت شیدایی ممکن است تمایل داشته باشند به افکار تند و پرانرژی، و ایده های بی پایه و غیرمنطقی. آن ها ممکن است به طور ناپذیری به طرح های بزرگ و پروژه های نامعقول اعتقاد داشته باشند.
3. خوداعتقادی بیش از حد: افراد در وضعیت شیدایی ممکن است از خوداعتقادی بیش از حد رنج ببرند و احساس کنند که قادر به انجام کارهای بزرگی هستند. آن ها ممکن است ادعا کنند که قدرت ها یا توانایی های خارق العاده ای دارند.
4. خشونت غیرمعمول: در برخی موارد، افراد در وضعیت شیدایی ممکن است به شدت بدرفتاری کنند یا به عنوان خشونت غیرمعمولی نشانه دهند، که ممکن است شامل خشم، خشونت، یا توهین به دیگران باشد.
5. خودکشی: اگرچه افراد در وضعیت شیدایی احساس بسیار بلندمدت دارند، اما در برخی موارد می توانند در معرض خطر انجام عملیات خودکشی باشند، به خصوص اگر به سرعت از احساسات شادی به افسردگی منتقل شوند.
6. اختلال در خواب و تمرکز: افراد در وضعیت شیدایی ممکن است دچار مشکلات در خواب و تمرکز شوند. آن ها ممکن است به طور مداوم درگیر افکار و تصورات خود شوند و نتوانند به درستی به وظایف و فعالیت های روزمره خود تمرکز کنند.

هر فرد ممکن است نشانه های متفاوتی از شیدایی داشته باشد و شدت و مدت زمان این نشانه ها می تواند بین افراد متفاوت باشد. در صورتی که شما یا کسی دیگری این نوع نشانه ها را تجربه می کند، بهتر است به یک متخصص روان پزشکی مراجعه کرده و ارزیابی و درمان مناسبی دریافت کنید.

۵. اختلال شخصیت ضد اجتماعی Antisocial personality disorder

این یک اختلال شخصیت است که در آن افراد به حقوق دیگران اهمیت نمی دهند و احترام نمیگذارند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی ممکن است قانون را زیر پا بگذارند، دروغ بگویند یا دیگران را فریب دهند تا به آنچه می خواهند برسند یا به صورت تکانشی عمل کنند. علت این اختلال به طور کامل شناخته نشده است، اما ممکن است توسط ترکیبی از عوامل محیطی، ژنتیکی و روانی ایجاد شود.

نشانه های اختلال شخصیت ضد اجتماعی Antisocial personality disorder

اختلال شخصیت ضداجتماعی (Antisocial Personality Disorder یا ASPD) یکی از اختلالات شخصیت است که با نادیده گرفتن و تجاوز به حقوق دیگران، عدم رعایت قوانین و مقررات، و عدم احترام به احساسات و نیازهای دیگران همراه است. افراد مبتلا به ASPD معمولاً نقص هایی در قابلیت احساس همدلی، پاسخگویی به مسئولیت ها، و احترام به حقوق دیگران دارند. در زیر، برخی از نشانه های مهم اختلال شخصیت ضداجتماعی را بررسی می کنیم:

1. نادیده گرفتن حقوق دیگران: افراد مبتلا به ASPD ممکن است به صورت مداوم حقوق دیگران را نادیده بگیرند و به طور مکرر قوانین و مقررات را نقض کنند، بدون در نظر گرفتن عواقب احتمالی برای خود یا دیگران.
2. کلک برای مالکیت دیگران: این افراد ممکن است به طور مداوم از دیگران بهره برداری کنند و تلاش کنند برای به دست آوردن مالکیت بر آن ها، از جمله از طریق سوء استفاده یا تقلب.
3. تقاضای پوزیشن اجتماعی بالا با اعتبارات کم: افراد مبتلا به ASPD ممکن است ادعا کنند که موفقیت ها و مواقعت های اجتماعی بالا دارند، اما در واقعیت عملکرد ضعیفی داشته باشند و از طریق تقلب و دروغ به موقعیت های اجتماعی بالا دست یابند.
4. عدم پاسخگویی به مسئولیت ها: افراد مبتلا به ASPD ممکن است به طور مداوم مسئولیت های خود را نادیده بگیرند و از عواقب عمل هایشان پرهیز کنند، بدون در نظر گرفتن تأثیرات منفی برای دیگران یا خودشان.
5. عدم احترام به احساسات دیگران: افراد مبتلا به ASPD ممکن است احساسات و نیازهای دیگران را نادیده بگیرند و احترام کافی به احساسات، حقوق، و مرزهای شخصی دیگران نشان ندهند.
6. فعالیت های غیرقانونی: این افراد ممکن است به طور مکرر در فعالیت های غیرقانونی شرکت کنند، از جمله سرقت، تقلب، تروریسم، و یا ضربه زدن به دیگران.

هر فرد ممکن است نشانه های متفاوتی از ASPD داشته باشد و شدت و مدت زمان این نشانه ها ممکن است بین افراد متفاوت باشد. اگر شما یا کسی دیگری این نوع نشانه ها را تجربه می کنید، بهتر است به یک متخصص روانپزشکی یا روانشناس مراجعه کنید تا ارزیابی و درمان مناسبی دریافت کنید.

۶. اختلال افسردگی اساسی MDD

افسردگی با غم و اندوه، ناامیدی و عدم علاقه یا لذت بردن از فعالیت های روزانه مشخص می شود. می تواند به طور قابل توجهی بر عملکرد و کیفیت تعاملات تأثیر بگذارد. افسردگی، معمولاً همراه با علائمی مثل عدم عزت نفس، اختلالات خواب، اختلالات خوردن، خستگی، بی حالی و احساس دردِ بدون دلیل همراه باشد.

پیشنهاد می کنم این مقاله حتما بخوانید: از کجا بفهمم افسردگی دارم؟

نشانه های اختلال افسردگی اساسی MDD

اختلال افسردگی اساسی یا اختلال افسردگی بالینی (Major Depressive Disorder یا MDD) یکی از شایع ترین اختلالات روانی است که با احساسات افسردگی شدید و تأثیرات منفی بر عملکرد روزمره، احساسات، و تفکر فرد همراه است. این اختلال معمولاً به صورت تکراری ظاهر می شود و می تواند زندگی روزمره و کیفیت زندگی را به طور معمول به شدت تحت تأثیر قرار دهد. در زیر، برخی از نشانه های اختلال افسردگی اساسی را بررسی می کنیم:

1. احساسات افسردگی شدید: افسردگی شدید و مداوم از جمله احساسات انزوا، ناراحتی، بی اشتهایی، و بی نشاطی یکی از نشانه های اصلی اختلال افسردگی اساسی است.
2. کاهش علاقه به فعالیت های روزمره: افراد مبتلا به MDD ممکن است علاقه و لذتی به فعالیت هایی که قبلاً احساس خوشبختی و لذت می کردند را از دست دهند و احساس کاهش انگیزه و انرژی را تجربه کنند.
3. کاهش تمرکز و توجه: مشکلات در تمرکز، توجه، و حافظه ممکن است نشانه های دیگری از اختلال افسردگی اساسی باشند که می توانند به عملکرد روزمره و کارایی تحصیلی یا شغلی آسیب بزنند.
4. خواب و ساعات خواب نامناسب: افراد مبتلا به MDD ممکن است دچار مشکلات در خواب شوند، از جمله دشواری در خوابیدن، بیداری در ساعات غیرمعمول، یا خواب بیش از حد.
5. تغییرات در وزن: تغییرات ناگهانی در وزن، از جمله کاهش یا افزایش وزن بدون علت آشکاری می تواند نشانه های اختلال افسردگی اساسی باشد.
6. اندیشه ها و احساسات منفی: اندیشه ها و احساسات منفی مداوم، از جمله احساس بی ارزشی، خوداستمانه، و احساس بی امیدی، نیز معمولاً در افراد مبتلا به MDD مشاهده می شوند.
7. افکار و نیاز به خودکشی: افراد مبتلا به MDD ممکن است فکر یا ایده های خودکشی داشته باشند یا اقدام به خودکشی نمایند. این یک نشانه جدی اختلال افسردگی است و نیاز به مراجعه به یک متخصص روان پزشکی دارد.

هر فرد ممکن است نشانه های متفاوتی از اختلال افسردگی اساسی داشته باشد و شدت و مدت زمان این نشانه ها ممکن است بین افراد مختلف متفاوت باشد. در صورت تجربه این نوع نشانه ها، بهتر است به یک متخصص روانپزشکی یا روانشناس مراجعه کنید تا ارزیابی و درمان مناسبی دریافت کنید.

۷. اختلال پس از حادثه PTSD

وضعیتی که ممکن است پس از مواجهه با یک رویداد آسیب زا یا تجربه آن ایجاد شود. با علائمی مانند (فلاش بک، کابوس، اضطراب شدید و اجتناب از محرک های مربوط به تروما) مشخص میشود. به دلیل علائم چشمگیر، اغلب در زمره سخت ترین و گسترده ترین طیف بیماری های روانی به حساب می آید.

نشانه های اختلال پس از حادثه PTSD

اختلال استرس پس از حادثه (Post-Traumatic Stress Disorder یا PTSD) یک اختلال روانی است که بعد از تجربه یک حادثه ترسناک یا تهدید کننده برای زندگی، افراد ممکن است با آن مواجه شوند. این اختلال با احساسات اضطراب، ترس، و استرس شدید همراه است و می تواند بر کیفیت زندگی فرد تأثیرگذار باشد. در زیر، برخی از نشانه های اختلال استرس پس از حادثه را بررسی می کنیم:

1. بار ذهنی مکرر: افراد مبتلا به PTSD ممکن است به طور مکرر با خاطرات بد و ناخوشایندی از حادثه مواجه شوند، حتی در روزهای متمایل به آن اتفاق می افتد. این خاطرات ممکن است در قالب رویاها، خیالات ناپسند، یا فکرهای مکرر باشند.
2. افزایش واکنش های اضطرابی: افراد مبتلا به PTSD ممکن است با واکنش های اضطرابی مانند اضطراب، نگرانی، و استرس شدید مواجه شوند، حتی در مواقعی که خطر واقعی وجود ندارد.
3. اجتناب از مواقع یا اشیاء مربوط به حادثه: افراد مبتلا به PTSD ممکن است سعی کنند از مواقع، اشیاء، یا فعالیت هایی که به یاد حادثه انجامیده می شوند، دوری کنند، زیرا این مواقع و اشیاء باعث احساس ترس، استرس، یا خطر می شوند.
4. هایپر ویژگی ها: افراد مبتلا به PTSD ممکن است از هیپر ویژگی ها رنج ببرند، از جمله افزایش بیش از حد فعالیت، حساسیت به تحریکات خارجی، و واکنش های افزایش یافته نسبت به ناراحت کننده ها.
5. مشکلات در خواب: مشکلات در خواب، از جمله خواب بریده، کابوس های شبانه، و خواب های ناقص، از دیگر نشانه های شایع PTSD است.
6. احساس نیاز به مراقبت: افراد مبتلا به PTSD ممکن است به طور مداوم نیاز به حمایت و مراقبت دیگران را احساس کنند و به دنبال کمک و پشتیبانی بیشتر باشند.
7. اختلالات در رفتار و عملکرد: PTSD می تواند منجر به اختلالات در رفتار و عملکرد فرد شود، از جمله افزایش مشکلات در ارتباطات، مشکلات در کارایی تحصیلی یا شغلی، و یا مشکلات در روابط خانوادگی و اجتماعی.

هر فرد ممکن است نشانه های متفاوتی از PTSD داشته باشد و شدت و مدت زمان این نشانه ها ممکن است بین افراد مختلف متفاوت باشد. در صورت تجربه این نوع نشانه ها، بهتر است به یک متخصص روانپزشکی یا روانشناس مراجعه کرده و ارزیابی و درمان مناسبی دریافت کنید.

۸. اختلال وسواس فکری (OCD)

اختلال وسواس فکری اجباری (OCD) یک بیماری روانی است که با افکار مداوم، مزاحم (وسواس) و رفتارها یا اجبار (تکراری) با هدف کاهش اضطراب مشخص می شود. OCD می تواند به طور قابل ملاحظه ای عملکرد روزانه فرد را مختل کند.

پیشنهاد می کنم این مقاله بخوانید: از کجا بفهمم وسواس OCD دارم؟

نشانه های اختلال وسواس فکری (OCD)

اختلال وسواسی-اجباری (Obsessive-Compulsive Disorder یا OCD) یک اختلال روانی است که با ایده ها، تصورات، و وسواس های تکراری (وسواس های فکری)، همراه با رفتارهای تکراری و اجباری (عملیات اجباری) مشخص می شود. این اختلال می تواند بر روی زندگی روزمره و کیفیت زندگی تأثیرگذار باشد. در زیر، برخی از نشانه های اختلال وسواسی-اجباری را بررسی می کنیم:

وسواس های فکری (Obsessions):

وسواس از دست دادن کنترل: افراد مبتلا به OCD ممکن است با وسواس از از دست دادن کنترل بر روی خود یا دیگران مواجه شوند، به طوری که احساس کنند اگر کنترل را از دست بدهند، عواقب وحشتناکی خواهد داشت.

وسواس از انطباق با استانداردهای بالایی: افراد مبتلا به OCD ممکن است با وسواس از انطباق با استانداردهای بالایی که خود برای خود تعیین کرده اند، مواجه شوند و احساس کنند که باید همیشه عملکردهای خود را بر اساس این استانداردها انجام دهند.

وسواس از آلودگی یا آلوده شدن: افراد مبتلا به OCD ممکن است با وسواس از آلودگی یا آلوده شدن توسط باکتری ها، ویروس ها، یا مواد آلوده محیطی مواجه شوند و برای جلوگیری از آلوده شدن، اقدامات احتیاطی بیش از حدی انجام دهند.

وسواس از خواسته های غیرمنطقی یا ترسناک: افراد مبتلا به OCD ممکن است با وسواس از خواسته های غیرمنطقی یا ترسناک، مانند ترس از آسیب رسیدن به دیگران، ترس از خراب کردن چیزهای مهم، یا ترس از انجام کارهای بدون آگاهی از عواقب آن، مواجه شوند.

عملیات اجباری (Compulsions):

تکرار عملیات: افراد مبتلا به OCD ممکن است به طور مکرر و به طور ناخودآگاه عملیاتی را تکرار کنند، مانند شستشو، بررسی، شمارش، یا ترتیب دادن، به منظور کاهش وسواس ها و استرس.

عملیات احتیاطی: افراد مبتلا به OCD ممکن است برای جلوگیری از وقوع موارد ناخواسته، اقدامات احتیاطی انجام دهند، مانند استفاده از دستکش، استفاده از ماسک، یا جلوگیری از تماس با اشیاء آلوده.

تأثیرات روزمره:

محدودیت در عملکرد روزمره OCD می تواند منجر به محدودیت در عملکرد روزمره فرد شود، از جمله مشکلات در محل کار، تحصیل، روابط شخصی، و فعالیت های روزانه.

اضطراب و استرس OCD می تواند با احساسات اضطراب و استرس شدید همراه باشد، به خصوص زمانی که فرد نمی تواند به تمامی وسواس ها و عملیات اجباری خود پاسخ دهد.

هر فرد ممکن است نشانه های متفاوتی از OCD داشته باشد و شدت و مدت زمان این نشانه ها ممکن است بین افراد متفاوت باشد. در صورت تجربه این نوع نشانه ها، بهتر است به یک متخصص روانپزشکی یا روانشناس مراجعه کرده و ارزیابی و درمان مناسبی دریافت کنید.

۹. اختلال شخصیت مرزی Borderline personality disorder

در طبقه بندی یکی از سخت ترین بیماری های روانی در نظر گرفته می شود و با الگوی روابط و احساسات و رفتار ناپایدار مشخص می شود. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است ترس شدید از رها شدن را تجربه کنند، برای تنظیم احساسات خود تلاش کنند و درگیر رفتارهای تکانشی و خود ویرانگر باشند.

پیشنهاد می کنیم این مقاله را بخوانید: از کجا بفهمم اختلال مرزی دارم؟

نشانه های اختلال شخصیت مرزی Borderline personality disorder

اینجا چند نشانه از اختلال شخصیت مرزی (BPD) است:

روابط نامنظم و ناپایدار بارزترین رفتار افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی BPD ممکن است دشواری های زیادی در حفظ روابط مستقیم داشته باشند، که ممکن است با تغییرات ناگهانی در نگرش ها و رفتارها همراه باشد.

1. الگوهای احساسی نامنظم: این افراد ممکن است احساسات شدید و ناپایداری را تجربه کنند، از عشق و علاقه تا خشم و احساسات ناراضیتی.
2. خودتحقیری و عدم استحکام هویتی: افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی BPD ممکن است مشکلاتی در شناخت هویت خود داشته باشند و اغلب به شک و تردید در مورد خود و هویتشان بپردازند.
3. وسواس و وابستگی: آنها ممکن است به وسواس وابستگی به روابط نزدیک شوند و اغلب از ترس از ترک شدن واکنش نشان دهند.
4. سوءاستفاده از مواد مخدر یا الکل: افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی BPD ممکن است به دلیل مشکلات روانی خود، به سوءاستفاده از مواد مخدر یا الکل متمایل شوند.
5. عملیات خطرناک: این افراد ممکن است عملیاتی انجام دهند که برای آن ها و دیگران خطرناک باشد، مانند خودآزاری، خودکشی، یا مصرف مواد مخدر.
6. تغییرات ناگهانی در رفتار: این افراد ممکن است با تغییرات ناگهانی در رفتارها، احساسات، و روابط مواجه شوند که می تواند برای دیگران آشفتگی ایجاد کند.
7. ترکیبیت های محافظتی و معاونتی: افراد مبتلا به BPD ممکن است از ترکیبیت های محافظتی و معاونتی برای حفظ روابط استفاده کنند، که ممکن است در برخورد با دیگران مشکلات ایجاد کند.

این فهرست فقط یک بخش از نشانه های اختلال شخصیت مرزی است و همیشه بهتر است با یک متخصص روانپزشکی یا روانشناس مشورت کنید تا ارزیابی دقیق و درمان مناسبی دریافت کنید.

۱۰. اختلالات مصرف مواد (SUD)

اختلال مصرف مواد (SUD) یک اختلال روانی قابل درمان است که بر مغز و رفتار افراد تأثیر می گذارد و منجر به ناتوانی آنها در کنترل استفاده از موادی مانند مواد مخدر قانونی یا غیرقانونی، الکل یا داروها می شود. علائم می تواند متوسط تا شدید باشد که اعتیاد شدیدترین شکل SUD است. عوامل بیولوژیکی، اجتماعی، محیطی، فرهنگی و اقتصادی از جمله عواملی هستند که می توانند فرد را در معرض ابتلا به بیماری روانی قرار دهند. مواردی مانند داشتن یک ارتباط اجتماعی قوی و دانستن نحوه برخورد با مشکلات می تواند مفید باشد.

نشانه های اختلالات مصرف مواد (SUD)

اختلالات مصرف مواد (Substance Use Disorders یا SUD) مجموعه ای از شرایط روانی هستند که به دلیل مصرف مکرر و نامنظم مواد مخدر یا الکل، تأثیر بر عملکرد فرد، رفتارها، و روابط او دارند. این اختلالات از مصرف مواد به طور مداوم و بیش از حد تا مشکلات جدی در زندگی فرد و ارتباطات او منجر می شوند.

برخی از نشانه های اختلالات مصرف مواد شامل موارد زیر می شوند:

1. تحمل به مواد مخدر یا الکل: نیاز به مصرف مواد بیشتر برای تجربه اثرات مشابه در مقایسه با مقدار ها و میزان های قبلی.
2. علائم وقفه یا کاهش در عملکرد فردی: مشکلات در عملکرد شغلی، تحصیلی، یا روابط شخصی به دلیل مصرف مواد، از جمله مشکلات در حافظه، تمرکز، و انتباه.
3. مصرف مواد به طور مکرر و در شرایط خطرناک: مصرف مواد در شرایطی که این مصرف می تواند برای سلامتی فرد یا دیگران خطرناک باشد، مانند مصرف مواد در زمان رانندگی یا در محل کار.
4. تلاش های ناموفق برای قطع مصرف: تلاش های مکرر برای کاهش یا قطع مصرف مواد بدون موفقیت، یا بازگشت به مصرف در مدت زمان کوتاه.
5. تحت تأثیر مواد بر روی رفتارها و احساسات: تغییرات در رفتارها، احساسات، و وضعیت روحی فرد زیر تأثیر مصرف مواد، مانند افزایش خشونت، افسردگی، یا اضطراب.
6. ادامه مصرف مواد با وجود مشکلات ناشی از آن: ادامه مصرف مواد با وجود شناخت آسیب ها و مشکلاتی که از آن ناشی می شود، مانند مشکلات سلامتی، مشکلات مالی، یا مشکلات قانونی.
7. تحت تأثیر مواد از انجام وظایف روزمره خود منع شوید: مصرف مواد باعث می شود فرد نتواند به طور منظم و موثر وظایف روزمره خود را انجام دهد، مانند نگهداری کار، پرورش خانواده، یا تحصیل.
8. استمرار مصرف مواد در مدت طولانی: استمرار مصرف مواد در طولانی مدت باعث ایجاد مشکلات جدی در زندگی فرد می شود و می تواند به تبعیض اجتماعی، از دست دادن روابط، و مشکلات سلامتی منجر شود.

اگر فکر می کنید که شما یا شخص دیگری از اطرافیان شما ممکن است دارای یک اختلال مصرف مواد باشد، بهتر است به یک متخصص روانپزشکی یا روانشناس مراجعه کنید تا ارزیابی و درمان مناسبی دریافت کنید.

منبع: academic.oup.com